Sorunlar yumağı içinde yaşamı sürdürmeye çalışıyoruz. Her gün yeni bir gündemle uyanıyoruz. Bir taraftan iklim krizinin yarattığı çevre sorunları, bir taraftan rüşvet ağlarına ilişkin ortaya atılan iddialar. Akşama kadar bu sorunlar içinde beyin yorgunluğu içinde eve döndüğümüzde daha derin bir sorun bizi karşılıyor. Evin ekonomik ihtiyaçları bütün sorunların üstüne çıkıyor. Sonuçta evdekilerin yemesi ve içmesi için mutfakta ocağın yanması, tencerenin kaynaması gerekiyor. Asgari geçim koşulları içinde olanlar için en zoru akşam eve elleri boş dönmeleridir. Yokluk mertliği bozduğu gibi eve eli boş dönmekte bu durumdan aşağı bir psikoloji yaratmıyordur.

Üreticinin ürününü değerlendirememesi, tüketicinin ucuz ürüne ulaşamaması, alım gücünün düşmesi gibi sorunların içinde günlük yaşamlarımızı devam ettirmeye çalışıyoruz. Gelir ve tüketim ürünleri arasındaki oransızlık ihtiyaçlarımızı karşılamaya yetmiyor. Alım gücümüz sürekli düştüğünden ve gelirimiz ihtiyaçlarımızı karşılamaya yetmiyor. Dolayısıyla ihtiyaçlarımızdan kısmak zorunda kalıyoruz.

Sorunlara çözüm bulamamamız bizi güçten düşürüyor. Elimizde son kalan umudu da yitirmemeye, yaşam sevincimizi kaybetmemeye çalışıyoruz. Bu kadar sorunlar girdabından kendimizi kurtarıp hayal kurma gücümüzü kaybetmemeye ve gerçekleştiremediğimiz hayallerimizden vazgeçmemeye çalışıyoruz.

Sorunları çözmeye kendi gücümüz ve mecalimiz kalmayınca gözümüzü bizi yönetenlere çeviriyoruz. Sorunlarımız ne kadar görülüyor ve nasıl çözümler öneriliyor bunları anlamaya çalışıyoruz. Ancak sorunlarımıza yeterli çözümlerin geliştirildiğini görememek bizi karamsarlığa doğru sürüklüyor.

Sorunları çözmek için, sorunların görülmesi önemli bir başlangıçtır ama genellikle sorunlar görmezden gelinerek yok sayılıyor. Belki de işin en kolaycı yolu görmezlikten gelme ya da yok saymak oluyor.

Şimdi okulların açılma zamanı yaklaştı. Okula gidecek çocukları olan aileleri daha okullar açılmadan, öğrencisinin okul masraflarını nasıl karşılayacağının telaşı şarmış durumda. Asgari gelir düzeyinde yaşamaya çalışanlara bir de çocuklarının okul giderleri eklendiğinde bu aileler için ayın sonu nasıl gelecek?