1950 de doğmuş 68 kuşağı olarak artık sabrım taştı; yaşlandığım ya da geçmişi yaşadığım için değil, aksine çağ ötesini düşünen ve fakat çağ dışı kalmış toplum artık beni hem yoruyor hem üzüyor hem de mutsuz ediyor. Ve artık beni mutsuz eden insanlar, olaylar ile daha fazla vakit kaybetmek istemediğim için bu gün duygu ve de düşüncelerimi sizlerle paylaşmak istedim. Dünyayı sadece kendi etrafında dönen insan sayısı o kadar arttı ki inanılmaz.

Çok iyi biliyor ve de farkındayım eleştiri almayı hep göze alan gazeteci ve yazarım. 55 yıllık doğruları yazan olarak çokça haklı, haksız eleştiri aldım. Yapılan eleştiri, yorum hangi türden olursa olsun alışkınım ve de hiç umurumda değil. Yani talep ve beklentilerinize göre kendimi dizayn edecek yaş ve tecrübemi çoktan aştım. Boş söylem ve düşüncelere de artık sabrım da yok, karnım da tok. Özeti benden hoşlanmayanları memnun etmeye, sevmeyenleri sevmeye , saygı duymayanlara saygı duymaya; yüzüme karşı sahte gülüp arkamdan laf sokan insanlara karşı eyvallahım da yok. Yok çünkü arzumun kaybolmasına yol açılan bir süreçten geçiyoruz. Artık yalan söyleyen, uzaktan, yakından yönetmek isteyen insanlara bir dakika harcamaya niyetim yok. Geçmiş ile günümüzü kıyas ettiğinde oynanan Oyunlar, ikiyüzlülük, sahtekarlık, ucuz övgülerin olduğu bir sahte gerçek ve sanal dünya ortamı yaratılmış. Ben bu sahte dünyada rol almak istemiyorum. Çok okumuş koca koca unvanlı bilmiş akademik ukalalığı ile gazete sayfaları ve TV ekranlarındaki uzman ahkâmlılara tahammülüm de yok.

Ve de ülke bunca çok sorunlar yaşarken boş dedikodu ve sözler ile toplumu manipüle eden siyasetçi ve uzman geçinen ekâbirlere de doğrusu bulaşmak istemiyorum. Uyuşmazlığı, karşılaştırmayı, ayrıştırmayı, nefreti, aşılayan zihniyetten uzak durmak en iyisi. Şahsen Farklılıkları zenginlik gören, zıtlığı ortak paydada yoğuran biri olarak fitne ve düşmanlık tohumları ekenlerden uzak durmayı yeğliyorum. Çünkü dini, dili, ırkı ne olursa olsun insanları farklılıklarına rağmen uyum içinde yaşamaları gereken dünyaya inanıyorum.

Katı, hoşgörüsü ve de anlayışı olmayan insanlardan olabildiğince artık kaçınıyorum.

Öyle bir süreçten geçiyoruz ki içim sızlıyor. Arkadaşlıkta sadakatsizlikte ve ihanetlere şahit oldukça insanlardan soğuyorum. İnsanlara iyi şeyler söyleyip cesaretlendirmek için çaba göstermek yerine ne diyeceğini bilmeyen insanlarla artık bir arada olmak istemiyorum. İnsanların abartıları, riya ve iki yüzlülüğü beni çok üzüyor. Bu günkü haklı tepkimi lütfen mazur görün çünkü artık tahammül ve sabrım kalmadı. Sağlık, mutluluk, barış, kardeşlik, eşitlik, adalet, vicdan ve insanlıkla kalınız.