Pencerenizi açtığınızda içinize dolan hava, kuşların cıvıltısı, kafayı kaldırıp gökyüzüne baktığınızda rüzgâr ile bulutların ahenkli sevişmesi, dokunduğunuz çiçek, başını sevdiğiniz kedi…

Bu haftaki yazımı siz değerli okurlarıma Doğadaki Sanat olarak kaleme almak istedim. Çünkü biz sanatçılara en çok gelen sorulardan biri ilham kaynağınız nelerdir sorusudur. Bu soruyu kendi perspektifimden sizlere aktarmak istedim.

Doğa denilince akla ilk gelen ağaçlar, akan sular, türlü çiçeklerin olduğu bir alan gelmektedir. Elbette okurlarımdan daha farklı düşünen varsa onları şimdiden kutluyorum. Çünkü şu an aktaracaklarım klasik tanımlardan daha farklı olacaktır.

Doğadaki Sanat üzerinden ifade etmem gerekirse sizlere benim için doğa basit bir bitki örtüsü değildir. Zaman zaman kendimle baş başa kalıp kaçtığım ilham perilerimle sohbet yaptığım her yerdir. Bulunduğum yer de kafamı kaldırıp gökyüzüne baktığım yer benim doğamdır. Bir çiçeğe dokunduğum zaman doğanın içindeyimdir. Sabah uyanıp penceremi açtığımda içime dolan hava benim doğamdır. Bazen bir yaprağın üzerine konan yağmurda başlar eserimin hikâyesi, yüzüme vuran rüzgârda gizlidir cümlelerim. Eğer ki içselleştirip doğanın sesine kulak verdiğinizde Yaradan’ın özenli cevherini insanlığa sunduğunu göreceksiniz.

*

Maalesef geçtiğimiz yıldaki veri raporlarına göre 2 bin 43 yangından 12 bin 384 hektar alanın yandığının bilgisine ulaştım. Bu üzücü tablonun karşılığı bizler için vahamete adım adım yaklaştığımızı gösterir. Gerek bizler gerek yetkili kurumlar ve kişiler üstümüze düşenin en fazlasını yapmalıyız. Çünkü bunların sonucunda her canlının yaşamı ve yaşam kaynaklarının son bulacağını bilmeliyiz. Bu bilinçte ilerlersek daha çok çiçeğe dokunup, daha çok ağaca sarılıp doğamıza, yaşam alanımıza ve en önemlisi de paydaşlarımıza sahip çıkmış olacağız.

Bu dünya hepimizin…