Despotik, dayatmacı ve içinde totalitarizm barındıran anlayış ve yapılar; yeni dokunulmazlar, kutsallar oluşturur. Herkesi de bu dokunulmazlara dokunmamaya, kutsallara tabi olmaya zorlarlar. Bir manada itaat edilecek kutsallar. Bir tür neo paganizm hali.

Bu tür anlayış ve yapılar; eleştiriden, muhalefetten, aklı kullanan ve sorgulayanlardan asla haz etmezler.

Kendi güçlerini koruma adına her tür adımı atmaktan imtina etmedikleri gibi, her yaptıklarının da meşru kabul edilmesini ister ve dayatırlar.

Faşizm, Sosyalizm, ulusçu/kavmiyetçi diktalar, din kisveli totaliterler, bu anlayışların örneği olarak sayılmalıdır.

Coğrafyamızda lider kültü diye de bir ilave durum vardır. Bu ideolojik düşünce ve anlayışlara ilaveten bir de lider kültü oluşturulur. Devlet veya örgüt olunması bu hakikati değiştirmemektedir.

Türkiye lider kültü ile pekiştirilen totaliter bir anlayışın, ulusçu-dayatmacı Kemalist anlayışın egemenlik alanındadır. Sol veya sağ Kemalizm fark etmez. Bir de son zamanlarda muhafazakar denilen din soslu olanı da ilave olunmuş durumdadır.

Kemalizm bir karma ideolojidir ve totaliterdir, dayatmacıdır. Muhataplarını süreç içinde iktidar adına veya güç adına kendine benzetmektedir. Dağıtılan güç ve iktidar hırsı bu benzemeyi kolaylaştırıcı bir fonksiyon ifa etmektedir.

Sorgulanamaz, eleştirilemez, muhalefet edilemez bir dogmatik anlayış haline dönüşmüştür Kemalizm.

Sisteme muhalif olmak noktasında olan sol; Kemalizm'den beslenir ve onunla hayatiyetini idame ettirirken, Kürt ulusçularının (Sol gelenekten geldikleri için Türk soluyla içi çe bir düşünce içindedirler) hali de bu minvaldedir. Sağ Kemalistler ise kutsal ve sorgulanmaz “Devlet” mottosuyla Kemalizm ile iç içe yaşamaktadırlar.

Dindar olanların da durumu gittikçe sol Kemalistlere benzer olmaya başladı maalesef. Bu da muhafazakar Kemalizmi oluşturur oldu.

Sistemi sorgulamak yerine, sistemden beslenerek, güç devşirmek ve karşıt bellediklerine yönelmek yolu tercih ediliyor bu Ülkede. Bu hal sistemin kurucu gücü ve doğurucusu olan Kemalizm'i beslemekten başka bir işe yaramamış ve sistemi güçlendirerek devam etmesini sağlamış olmaktadır.

Dindarlar, elde olan göreceli siyasal iktidarı kaybetmemek adına muhafazakar Kemalistleşmeye sessiz kalmayı, geçmişte yaptıkları sistem sorgulamalarını hatırlamamayı veya uykuya yatırmayı tercih eder bir hal üzeredirler.

Oysa sistem sorgulaması ve eleştirisi yapmadan, halkın büyük çoğunluğunu içine alacak bir alternatif siyaset ve dil oluşturmadan ve alternatif siyaset ve dili etkin kılmadan yürümek, neticesi itibariyle sisteme benzeşmeyi meydana getirir.

Sistemden şikayet edip sisteme benzemek, mevcut halin dünden daha kötüye gidişine sebep teşkil etmektedir.

Yapılması gereken; sorgulama ve eleştiriyi, sağlam zeminlere oturtmak, adalet, dürüstlük, digergamlık, sevgi, merhamet, güvenirlirlilik, anlayış ve dayanışma ile yoğrulu  alternatif bir siyaset ve dil oluşturmak, bu siyaset ve dili; fertten başlayarak toplumu değiştirip dönüştürecek bir düzleme çıkartmak ve bireyler olarak kendi hayatında yaşanılır kılmaktır.

Değilse, herkes hızla sisteme benzeşmeyi ve fakat benzeştiği sistemden şikayet etmeyi sürdürürken sistem de, yanlışlarıyla, hatalarıyla, haksızlıklarıyla, adaletsizlikleriyle sürgit devam etmiş oluyor.

Wesselam.