Her zaman bayramları en fazla bekleyen hep çocuklar olmaktadır. Bu yüzden bayram denince akla çocuklar gelmektedir.

Pandemiden sonra kısıtlamanın olmadığı ilk bayramı kutladık. Nerede eski bayramlar dedirten bir bayram daha geride kaldı.  Ama ekonomik sıkıntılardan dolayı eski havasının olmadığı buruk geçen bir bayram oldu.

Gelirlerin sabit olduğu enflasyonun fren tutmadığı, alım gücünün dibe vurduğu koşullarında asgari ücret ve daha altında gelire sahip olan ailelerde bayram nasıl geçmiş olabilir?

Parası olanlar için her gün bayram misali onlar için bayram bir sorun değil. Onlar arabasına atladıkları gibi ya da uçaklara bindikleri gibi istedikleri yerlere giderek bayramı güzel bir tatile çevirdiler. Ancak yoksulluk ve açlık sınırında yaşam savaşı verenler için bayramın diğer günlerden fazla bir farkı olmadı. Asgari geçinebilme koşullarında yaşamını sürdürmeye çalışanların çoğu eve gelecek misafirlerini ağırlayacak hazırlıklarını yapamadı. Faturalardan sıra gelmediği için çocuklarına hediyeler alamadılar.

Eskiden günler öncesinden evlerde bayram hazırlıkların yapılırdı. Çocuklar kendisine alınacak bayramlık hediyelerin hayalini kurarlardı. Bayram sabahları şeker toplamak için çalmadık kapı bırakmayan çocuklar günün sonunda şekerlerini ve harçlıkları yarıştırırlardı.

Kentleşmeyle insanların beton odacıklara hapsolmasıyla birlikte kan bağı ve hemşericilik bağları zayıflamaya ve kopmaya başladı. Evlere gidip büyüklerin ellerini öpme, yaşlıların hal hatırlarını sorma, küçüklere sevgilerini gösterdikleri ilişkilerin yerini telefonla hal hatır sormaya daha sonra da kalıplaşmış mesajlar göndermeye bıraktı.

Dolayısıyla eskinin kalabalık bayramlaşma ziyaretleri yavaş yavaş ortadan kalkmaya başladı. Bu betonlaşmanın getirdiği ilişkilere yaşanan pandeminin getirdiği kısıtlamalar ve sonrasında ekonomik sorunlar da eklenince kalabalık kentlerde yalnızlaşan bireyler kaldı.

O eski dönemleri yaşamış olan orta kuşak ve üzeri yaşlardaki insanlar, şimdi nerede eski bayramlar diyerek ah çekmektedirler.

Kendilerine verilen küçük hediyelerle mutlu olan ve bayram boyunca yüzlerinden gülücükler eksil olmayan, şeker toplayan çocuklar da artık geçmişte kaldı. Çocukların hayaller kuracakları ortamlar da kalmadı. Eski bayramlar gibi çocuk hayalleri de kendisini aratır oldu.