Taberanî, Ebu Ümame’den  (r a) rivayet etmektedir:

 Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurdu: (Hayber’i kast ederek) “ Ahalisi zalim olan bu köy halkıyla savaşmak için hazırlanın. Allah ( c c) Orayı sizin elinizle fethedecektir” sözleriyle cihada emrederken  “Devesi serkeş ve zayıf olan kimseler sakın benimle savaşa çıkmasın” diyerek bir taraftan da bazı uyarılarda bulunuyordu.

Peygamberimizin cihad emrini duyan Ashabı Kiram’dan Hz. Ebu Hureyre (r a) doğruca annesine gitti ve “cihada çıkacağım, hazırlık yap, Hz. Peygamber ( sav) savaş için hazırlık yapmamızı emretti” dedi.

Annesi: “ Sen gidecek misin? Biliyorsun sensiz ben hiçbir yere gidemiyorum” dedi. Ebu Hureyre ( r a ) ise annesine: “Hz. Peygamber’den ( sav) geri kalamam” dedi. Oğlunun bu konuda kesin ve kararlı olduğunu görünce annesi göğsüne işaret ederek “buradan emdiğin süt hatırına gitme” dedi ve gizliden gelip durumu Peygamber Efendimize anlattı.

Hz. Peygamber ( sav)  de Ebu Hureyre’nin annesine: “ Sen git, ben hallederim” dedi. Ebu Hureyre

( r a ) Peygamberimizin olduğu meclise geldi. Hz. Peygamber ( sav) O’nu (r a)  görünce yüz çevirdi.

Ebu Hureyre ( r a ) : “Ya Resulullah! Benden sırt çevirdiğini görüyorum, Size birtakım haberlerin ulaştığını sanıyorum” dedi.

Hz. Peygamber ( sav) de : “Demek sen annesinin göğsüne işaret ederek oradan içtiğin sütün hatırına yanında kalmanı istediği kişisin. Kişi anne ve babasının veya birisinin yanında olunca Allah yolunda olduğunu sanmıyor mu? Bilakis o kimse onlara iyilik yapıp haklarını yerine getirdiği müddetçe Allah yolunda cihad ediyor hükmündedir” diye buyurdu.

Ebu Hureyre (r a ) anlatıyor: “Ben bu şekilde tam iki sene kaldım, vefat edene kadar da hiçbir gazveye daha çıkmadım” diyerek Peygamber Efendimize olan tam teslimiyetin güzel bir örneğini göstermiştir. 

Demek oluyor ki cihad gibi çok faziletli aynı zamanda zahmetli olan ibadetin sevabı ne ise anne ve babaya hizmet etmenin sevabı da aynıdır. Rabbim bizleri, bereket direği, rahmet vesilesi ve musibet dâfiası olan anne ve babalara hizmette kusur etmeyen salih/saliha kullarından eylesin. Âmin…

Kaynak:

Kandehlevi, M. Yusuf, “Hayatu’s Sahabe” Cilt: III, Hadis no: 2214, s, 59, Yasin Yayınevi, İstanbul, 2010.