Sevgi kelimesini çok kullanırız. Mesele bu kelimeyi kullanıp kullanmamakta değildir. Esas nokta, sevginin nasıl ele alındığı, nasıl dile geldiği ve nasıl işlevsel hale sokulduğudur. Bunu inceleyebilir miyiz?

Sevgi sözcüğünü bu denli kullanmamıza rağmen, yaşadığımız dünyada sevgiye dair insanı mutlu eden yaşama ulaşamıyoruz? Neden?

Sevgi nedir sorusunu incelememiz ve bu inceleme içerisinde derin bir sorgulama yapmamız bu açıdan gereklidir. Sevgi kişisel olarak ele alınacak bir şey midir? Yoksa sevgi, kişisel olanı aşan bir durumumu ifade etmektedir?

Sevgiyi Sorgulamak

Sevginin, kişisel bir durumu ifade etmediği çok açıktır. Sevgi bir bütündür ve bütün olarak da ele alınmalıdır. Sevgiyi, bütün olarak ele almadığımızda ciddi hatalar yaparız. Sık sık sarıldığımız bu kavram, bütün olarak yaşanmadığında ciddi sorunlara yol açmakta ve sevgisizliğe dönüşmektedir.

Sevgi Neden Bütündür?

Sevgi bütündür. Yaşadığımız doğa bu enerjiyle oluşmakta ve akmaktadır. Enerjinin bozulmamış haline, canlı akışına, yaratıcı olmasına ve çeşitlilik oluşturmasına sevgi diyebiliriz. Sevgi oluşturandır. Sevgi paylaşımı içinde olanlar oluşturur, büyütür, geliştirir ve hep ileri taşır. Doğa ve evrende böylesi bir anlama sahiptir sevgi. Enerji budur.

Enerji ve Sevgi

Sevdiğimiz ve sevgi dolu olduğumuz anlarda, enerjimizin olabildiğince yüksek olması buradan gelir. Sevgi, enerji yükselmesi ve her yanımızın sevgiyle dolmasıdır. Enerjimiz düzensizse, sevgimiz de sönüktür. Enerjimiz dolu dolu ve yüksek ise sevgimiz de dolu dolu ve yüksektir. Sevgimiz bu akış içindeyse, enerjimiz de bu akıştadır. Enerji için sevgi, sevgi için enerji dememiz yabana atılabilecek bir şey değildir.

Sevgi ve Oluşmak

Evren-doğa oluşturucudur. Oluşumun kaynağında ise sevgi vardır. Sevgi, oluşumun enerjisidir. Sevgi olmazsa oluşum nasıl olacaktır? Oluşmak, kaynaşmak, bütüne ermek, desen alıp formlaşmak sevgisel olmakla mümkündür.

Sevgisizlik Hali

Sevgisizlik, olanın bozulmasıdır. Olan bozulduğunda, kendi olmaktan çıktığında doğanın gerçek akışından kopar. Bu kopuşun kendisine sevgisizlik diyoruz. Olan bir kez bozuldu mu orada gerçek anlamıyla sevgiyi bulmak zordur. Bozulmuş olan, kendi ikilemini yaratarak yapay bir sevgi hali oluşturur. Bu sevgi hali bozulmuş olanın içinden çıktığından, gerçek bir sevgi değildir. Bu da sevgisizliği ifade eder. Her ne kadar süslü cümlelerle sevgiyi anlatmaya çalışsakta, özünde sevgisizlik vardır. Sevgi bütündür. Ama sevgisizlik hali bütün değildir. Sevgisizliğin içinden sevgi çıkarsa bu yine de sevgisizliği ifade eder. Sevginin olabilmesi için, bozulmuş olanın görülüp düzeltilmesi ve ortadan kalkması gerekir. Bozulmuş olan ortadan kalktığında orada yeşeren yani açığa çıkan sevgidir. Gerçek sevgi bu şekilde kendini görünür kılar. Kısacası sevgi her anda olmak, dolu dolu akmak ve dolu dolu yaşamaktır. Sevginin enerjisi kapsayıcı ve bütün olduğundan, her yöne neşe saçar.

Sevgi budur.