Muhalefetsiz iktidar

“Kendi yarattıkları krizi” çözmek için, görevlendirilen üst düzey ekonomi yönetimindeki Mehmet Şimşek ve Cevdet Yılmaz’ın konuşmalarından anladığımız, çözümün kolay olmadığı gibi uzun süre alacağı. Çünkü “toplumun beklentilerin yerine getirilmesi önemsiz ve kolay bir şeymiş gibi gösterme” operasyonu yolun da gidiyor. Konuşmalar süslü laflar ve tablolar’da boş vaatlerden ibaret. Dikkatle incelediğimde gösterilen ilerleme tabloları, aslında “gerilemenin göstergesi” olduğunu görürüz.

Ee, o kadar kolay değil 20 yıllık seçmene yönelik uygulanan “yandaş ekonomi modeli”nin sorunlarını çözmek.

Peki, bu olumsuzlukların, krizin nedenleri ve gerçek suçlusu kim/kimler?

Teğet geçen sorunları sayamazsak, Cevabı net. “İktidar” hariç, her şey/herkes.

Birinci derece de suçlu “muhalefet” ve onları destekleyen devletler.

Bugün, Türkiye'de muhalefet etmek neredeyse imkânsız gibi görünüyor! Bence, Türkiye için muhalefetin olmaması, olmasından daha iyidir. Çünkü muhalefet, kendi aralarında didişmeyi bırakıp, yapması gereken muhalefet görevini yapmak yerine, iktidarın yönlendirdiği şekilde muhalefet yaparak, iktidara yardımcı olmuştur.

Muhalefetin en başarılı olduğu şey iktidarın gölgesinde kalmaktır.

Bugün, hukuksal açıdan tartışmalı ve ekonomik bakımdan riskli Türkiye’de, iktidarın bütün suçlamalara karşı bağışıklığı var. Çünkü tüm olumsuzluklarda hep hükümetin dışında kalanlar suçlu olarak gösterilir. Ak Parti Genel Başkanı yaşanan sorunların sorumluluğunu başkasına yüklemeyi tercih edip, onları eleştiriyor.

Yüksek enflasyon, düşük faiz, akaryakıt fiyatları, gıda fiyatları, sübvansiyon, AB üyeliği, ya da benzerleri gibi konularda ne zaman başarısızlığa uğrasa, hükümetin verdiği tek yanıt “…Yaşananlardan hep başkaları sorumlu…”

OVP açıklamasının ardından, “Anayasa’da 1980 yılından bekleyen sorun”lardan söz etti. 2024’teki yerel seçimler var, listeye seçim vaatlerini de ekleyebiliriz. Bu seçim de taraftarlarının sadakatlerini test edecek, sonra ki politikasını ona göre belirleyecek.

Türkiye’de bugün toplum bölünmüş durumda, uzlaşacakları müşterek bir zemin yok.

Yetersiz muhalefet 2023 Yılı seçimlerinde elde ettikleri tek fırsatı da kaçırdılar, büyük başarısızlık yaşadılar, masaları dağıldı, sonra muhalefet bitti, aykırı sesler azaldı. Şimdi de muhalefettekiler birlik olmaktan epey uzaklar. Bugünden sonra da şimdiye kadar uyguladıkları politikaları ile insanları ve seçmenleri kazanamazlar.

Diğer taraftan Türkiye’de hiçbir zaman kitleler, gerçeğin peşinde koşmamıştır. Zaten kitlelerin gerçeği bilmek gibi bir derdi de yoktur. Onlar sadece kendi yerine düşünecek, gerçekleri manüple edecek, gerçek olmaktan uzak, ama inandığın için kendini düşünmekten alıkoyabilecek “müsekkin”leri tercih ederler. Çünkü kitleler için yığınlaşmış sorunları sorgulamamak, düşünmemek rahatlatır. Duyum ile düşünceyi ayırmaya yarayan her uyuşturucu gibi genel kanılar ve sanılar insanın en temel dürtülerinden biri olan kaçınmayı, hatta yok saymayı tetikler.

Türkiye Avrupa’nın umurunda değil. Amerika’nın da bir rahatsızlığı yok, komşusu olan ülkelerin de kendi dertleri onlara yeter. Putin pardon Rusya kendi derdinde. Dışarıda durum böyle. Ülke içinde de muhalefetin seçmeni sahipsiz kalınca, mevcut iktidarın seçmeni ile baş başa kalacak.

Peki, şimdi ne olacak, Türkiye’nin Mücadele edeceği düşman kalmadı.

LGBT desen çok tutmaz, her gurupta varlar.

Bulunmazsa ne mi olur.

Düşmansız kalan iktidarın taraftarları, karşıların da saldıracakları muhalefet olmayınca seçmen ne ile teselli edilecek, maazallah eyvah ekonomi krizin olduğunu görürler. Hemen bir düşman bulmalı.

Korkarım “virüs”

Yağmurdan kaçarken doluya mı tutulmakta var.

[email protected]