Tebeşir tozu yutarak öğrenilen bir meslektir öğretmenlik.

 “Tebeşir mi kaldı?” dediğinizi duyar gibiyim. Tebeşir tozundan kasıt sınıfta harcanan emektir elbette. Onlarca çocuğun eğitimi ve gelişimi için çabalar öğretmen.

Sürekli ayakta kalmaktan bacaklarında varisler oluşur.

Yüksek sesle konuşmaktan ses telleri tahriş olur.

Bir bakmış ki kronik farenjit.

Bilgisayar kullanımı ve gece hazırlıklarının sonucunda göz hastalıkları,

Kazandığı üç kuruşla yönetmek zorunda olduğu ev ekonomisi,

Tek mükâfatı gelişimini desteklediği çocukların başarıları ve olumlu geri bildirimleri.

Buraya kadarını her öğretmenimiz başarıyor genellikle. Sıradan ve çoğu zaman öğretilmiş işlerin ve durumların bir kısmıdır yukarıda saydıklarım.

Bir eğitimci olarak mesleğinde fark yaratan öğretmenlerimizin hikâyeleri her zaman ilgimi çekmiş ve yarına dair umutlarımı artırmıştır.

Zoru başarmayı hedef edinen, özgün işler yapan ve bulundukları ortamlarda bütün dikkatleri üzerine çekmeyi başaran eğitim neferleridir onlar. Her biri birer meşaledir adeta. En güzel kitaplardan çıkıp aramıza karışan kahramanlar gibidirler. Yaptıklarıyla çocukların ve ailelerinin hayatlarını değiştirirler. Meslektaşları için ilham kaynağı olurlar.

Sayıları tahmin edebileceğinizden çok fazladır.

Onlar ödüllerini almak için diğer meslektaşları gibi yaşın kemale ermesini ve öğrencilerinin yetişkin bireyler olmasını beklemek zorunda değildir.

En geleneksel yönetici bile onların çalışmalarını fark eder ve onları takdir eder. Sosyal hayatlarında onurlu bir saygınlık kazanırlar. Okul yönetimince ve karar alma süreçlerinde görüşlerine başvurulur.

Aslında her bireyin eğitim hikâyelerinde böylesi öğretmenleri olmuştur. Günümüzde okul sıralarında oturan çocuklarımızın motivasyon sebebidirler.

Okuduğum, dinlediğim, bildiğim bütün başarı hikâyelerinin bir yerlerinde mutlaka böylesi bir öğretmenin ismi zikredilir.

“Başarmamda bana ilham veren babamın ve ilkokul öğretmenimin rolü büyük…” gibi ifadeleri hepimiz duymuşuzdur.

Böylesi öğretmenlerimizin sayılarının artmasını dilerim.

“Geçmişte tanıdığımız zeki ve parlak öğretmenleri takdirle anarız, duygularımıza dokunanları ise minnetle”