19. yüzyılda kitlenin doğuşu ve gelişmesi, kitle iletişiminin yaygınlaşması ile birlikte kitle hareketlerinin ve dolayısıyla da kitleyi yönlendirici politik ve ideolojik söylemlerin geliştiğini görmekteyiz.

Siyasal zehirlenme, tüm toplumsal süreçleri etkisi altına alan ve semptomları önceden tespit ve teşhis edilebilen bir toplumsal anomali durumudur, apolitik süreçleri bile aşırı, yoğun ve hızlı biçimde siyasallaştırır. Bu metinde tanımlanan siyasal zehirlenme ve semptomları, bürokrasi başta olmak üzere medya, iletişim ve dinde kolayca tespit edilebilir.

Sosyolojik tanımda Paralize Toplum: “Toplumsal felç, inisiyatif kullanamayacak ve kıpırdayamayacak duruma düşmek, dumura uğramak, abandone ve ambale olmak, bireylerin kendi öz iradelerini kullanamayacak tarzda kilitlenip kalmaları. Sistematik düşmanca telkin, baskı ve tehditler ile birbirini izleyen ihanet, hainlik ve yani travma olayları karşısında toplumun kriz, bunalım ve buhran yaşaması hali.”

Toplumlar sistemli bir şekilde sürdürülen “propaganda, telkin, baskı” yöntemleriyle “Paralize Toplum” haline getirilir.

Paralize olmuş halde kendinden beklenen işlevlerini yerine getiremez. Tümüyle gözlenebilir olan bu altı semptom, kişisel ve apolitik olanın siyasallaşma seviyesini ve siyasal zehirlenme yoğunluğunu da tanımlarlar.

Üstelik aşırı siyasallaşmanın sosyal medya ve toplumsal ilişkiler üzerindeki etkisini, “toplumsal rıza” gibi ilkelerin paralize edilmesine yol açmıştır.

Paralize olmuşluktan çıkaracak bir bilince ihtiyaç var…