Halepçe’de kullanılan kimyasaldan sonra Güney Kürdistan da yaşanan panik sonrası göç dalgasının tankları olmuştuk, şimdi de Şengal’de Ezidilere yönelik soykırım uygulaması ve Ezidi göçüne tanıklık ediyoruz.

Görüntüler arasında büyük bir fark yok.

Halepçe sonrası göç ile Şengal’de bugün gözlerimizin önünde yaşanan göçü Kürdistani bir algıya oturtmaya çalışıyorum. Halepçe sonrası göçün temelinde Kürtlerin tamamı ile ilgili bir soykırım girişimi söz konusuydu, şimdi Ezidi toplumuna karşı özel bir soykırım devrede.

Fotoğrafın tamamına baktığımızda; Ezidi Kürtleri ile birlikte, mevcut koşullar gereği Rojava ve Kürtlerin tamamının hedefte olduğunu kabul etmek gerekiyor. IŞİD çetelerinin ilk etapta gerçekleştirdiği saldırı karşısındaki panik halini ve geriye çekiliş manzarasını Kürtler kendi aralarında tartışmak üzere bir kenara bırakırsa (ki), şimdilik kenara bırakmak gerekiyor. Peşmerge ve PKK güçlerinin varlığının Kürtlere yönelik bir soykırıma müsaade etmeyeceği gerçeği ortaya çıkmıştır. Bunun yanı sıra İran KDP güçlerinin Goran, YNK, PÇDK gibi güçlerin varlığı da bu kapsamda değerlendirildiğinde, geriye bu güçler arasındaki birliktelik ve sağlam ittifakların oluşması kalıyor. (Federal Kürdistan Bölge Başkanı Mesut Barzani’nin Mahmur’daki savunma Birliklerini ziyaret ederek teşekkür etmesi son derece önemli ve anlamlı). Birliktelik ve ittifaklara kapı aralayan bu ziyareti önemsemek gerekiyor.

Ortadoğu coğrafyasının yeniden dizayn edilerek yapılandırılması projesinin halen devam etmekte olduğu gerçeğinden hareketle gelişmeleri ve IŞİD saldırılarını değerlendirdiğimizde,Kürtlerin bu coğrafyada sınandığını, sınanmak istendiğini görmek ve tahlil etmek gerekir. Yeniden dizayn edilecek olan Ortadoğu’da Kürtlerin rollerinin ne olacağı, nasıl olacağını ortaya koyacak bu sınav kanlı ve üzücü sonuçlara hitap etse de, sınavın sonuçlarının Kürtlerin lehine olacağı kesin.

PKK ve YPG güçlerinin Rojava’dan sonraki ikinci önemli sınavı Şengal ve Mahmur oldu. PKK, Kürdistan’ın bütün coğrafyalarında varlık gösterebileceğini, halk nezdinde kabul gördüğünü savaş alanında gösterdiği başarıyla kanıtlamış durumda. Uluslar arası ve Ortadoğu’daki güçlerin penceresinden tehlike olarak görülen, coğrafyanın yeniden yapılandırılması ve dizayn edilmesi aşamalarına dâhil edilmek istenmeyen PKK’nin, Rojavadan sonra Şengal, Mahmur ve Güney Kürdistan’ın değişik alanlarında IŞİD çetelerine karşı savunmadan çok saldırı pozisyonu, Ortadoğu’daki aktörlüğüne koridor açmıştır. PKK bu koridoru kendi gücü ve halkın verdiği destekle sağlamıştır. PKK, bundan sonraki aşamalarda silah kadar güçlü olması gereken diplomasi gücünü bütün taraflara kabul ettirmek gibi ciddi bir mesafeyi kat etmiş görünüyor. PKK artık sadece Türkiye’ye karşı silahlı mücadele vermiş bir örgüt statüsünde değerlendirilmeyecek.  Ortadoğu’da Kürtlerin yaşadığı bütün coğrafyalarda dikkate alınması gereken diplomatik bir gücü de elde etmiş siyasi organizasyon olarak değerlendirilecektir.