Haber geldi, Diyarbakır Mavi olmuş.

Sevindim.

Sevindik.

Mutlandık, acılı zamanlardan sonra Maviye merhaba derken.

Mavidir; hayallerimiz, özlemlerimiz, rüyalarımız, ufuklarımızda hicranla tüllenen şafaklar hep mavidir. Mavi denizdir, gökyüzüdür, engindir, sonsuzdur.

Deniz ve gökyüzü; ruhumuzun, ruh hallerimizin sığınağıdır, dinler, saklar, sonsuzluğunda sırlar bizi.  

Uzmanlar şöyle anlatır maviyi;

“Mavi renk, derin ruh dünyasını ve sonsuzluğu ifade eder. Sakinliği, güven ve sadakat duygusunu sembolize eder. Yeteneğin, güzelliğin, barışın,sevginin, şifanın ve görev bilincinin rengidir. Mavi tedavi edicidir. Onur ve gurur yükler.”

Bu tanım, bizi, Diyarbakır’ı, bölgeyi anlatıyor.

Güvenden sadakate, onurdan güvene, barıştan sevgiye uzanan bir güzergahın tanımıdır.

Kaybetmemek, korumak gerek.

Ruh halimizle buluşturup, içselleştirip, kalıcı olmasını sağlamak gerek.

Becerebilir miyiz?

Elbette beceririz.

Yüzyıllardır bütün alanlarda başaran bir halk, öldüren virüse direnmenin de olumlu finalini yaşayabilir.

Final;

Mutluluk olmalı.

Sağlık olmalı.

Gelecek olmalı.

Umut olmalı.

Sevgi, saygı olmalı.

Hayallerimiz, özlemlerimiz,

rüyalarımız olmalı.

Diyarbakır Mavi olmuş.

Bölge Mavi olmuş.

Ne güzel.

Olsun.

Yedi coğrafya mavi olsun.

Ülkenin tamamı da mavi olsun.

Birlikte olsun.

Sürelim motorları maviliklere.

*

Güzel günler göreceğiz çocuklar

Güneşli günler

Göreceğiz

Motorları maviliklere süreceğiz çocuklar

Işıklı maviliklere

Süreceğiz

Demiş Nazım Hikmet, boşuna dememiş.

*