SU TEDİRGİN VE YENİ YILA YİNE MUTLU HARAKİRİLER/NOELLER

Su tedirgin

Kan yağacak sen gözlerini yine kapatacaksın ve ben yine üşüyeceğim…

Ben…

Ne ifade ediyor tende

Özne sen isen

Nesne olduğun yerde…

Yorgun değilsin

Halden hale geçiş bunlar

Ruhun bir diyarda

Diyar senin içinde

Kahır

Sancı

Ve dahi kırlangıçların son şarkısı

Deliller somut olsa

Sen deli olur muydun

Bu azgın yorgunlukta

Hecenin ağırlığı altında

Ezilen bir gece gibiyim

İniltilerim bana yabancı

Kendim kendime ağır bir sancı

Gerçeklerin sancı

Büyümeye dair hezeyanlar

Suret var

Hal var

İçimde çürüyen kuşlar var

Gördüğün her şey yalancı

Kaç tedirgin ömür oldu

Sek sek oynamayalı

İnsan çürüdü

Ben

Yap satarım

Bal da satarım

Ustam olmuş

Kahve beklerim

Çay beklerim

Yetmez

İki damla gözyaşında kıtlama

Noel babayı beklerim

Godot’u Beklerken

Yeni bir yıl yeni geri sayıma başlamalar, yeni doğumlar yeni ölümler, yeni intiharlar…

Yeni yıl yeni yıl ve yepyeni umutlar, kurşun geçirmez çelik yelekler giydirdiğimiz umutlar ve aşklar...

Tüm umutlar uydurma sevgililer ve benler aşkına bugün yeni yıl ve yeni nöbetlerde harakiri mutlu noeller.

Yeni yıl eğlenceleri

Partiler partiler, pati patiler, maskeli balonlar ve balolar ve dahi bir kadın uğruna yasal kumarhane düelloları sonra...

Nöbetler

Nöbetler…

Seni

Ve intiharı düşündürür

Sensizliğe nöbetler

Zulamda

İşkence ve paramparça aşklar...

Ben sana karşı acizim... Ne yapsam ne etsem seni mutlu etmek imkânsız…

Geceler sessiz, aşk nöbetleri sensiz... Seni mutlu edemiyorum ve anladım ki mutlu edemeyeceğim…

Vazgeçtim artık kendimden kendimle mücadele etmekten…

Bunalımlardayım, depresyonlardayım; kim bilir her gece kimin koynundayım.İhanetlerdeyim paramparça cam kırıklarının diplerindeyim; kahve köşelerinde izmaritlerdeyim,çöplüklerde ekmek kırıntılarındayım…

Bu savaşın tek mağduru sen, tek mağlubuysa benim...

Çok kanlar döküldü, çok kanlar yağdı, çok sevgililer ki zaten hiç olmadılar;çokça gözlerini kapattılar. Çok canlar gitti ve ne yaralılar gömdüm gönlüme her savaşın tek galibi benken; lakin savaşacak gücüm kalmadı, yüreğim tükendi; aşk tükendi, gözlerimdeki sen çöktü,içimdeki kuşlar çürüdü. Su tedrgin.Sokaklar soğuk,

yollar boğuk...

Gökten yağmurlar bitti, yerden ihanet bitti; aşk bitti, çay bitti...Sen gittin…

Kalpler kayıp birbirinden uzak, arzular tuzak...Ömrüm sarısıcak.

Can ister elim varmaz, arzular bülbül olmuş çiçek açmaz...

Bütün dünya karnındayken annenin, ben dünyalar doğurdum sana, dize getirdim evreni; sen bile tanımazken bilmezken seni...

Geceler gündüzlere çevirdim, evrimler, aldatmacalar devirdim... Devrimler getirdim sana Lenin’den, Marx’tan çiçekler içinde.

Evirdim, çevirdim; halkalar çevirdim,bilyeler vurdum ve topaçlar çevirdim sana yeni bir dünya güldürmek için...

Ay giderken gamzelerinin çukuruna ay ektim, saçlarına güneş taktım; çocuklar düşerken gülüşlerinden düşlerinin Gazzelerine yıldızlar, alnına öpücükler kondurdum ve adını aşk koydum Şengal’de...

Sen miydin nöbet tutan; yoksa ben miydim nöbet tutan? Ve zamandan kovulan!

Sara nöbetleri, açlık nöbetleri, aşk nöbetleri, verem ve yetmez bir de sensizlik nöbetleri çırılçıplak heceli gecelerin koynunda...

Kediler güneye uçtu, kuşlar hareketsizliğe hareke durdu ve ben bensizlikte kayboldum sensiz dizelerin sensizlik dizlerinde...

Sonunda...

Pes dedim, pas geçtim beni...

Sen mutlu ol yeter, yeni yıl senin olsun beş yıldızlı boynuzlarda;

Ben kendimden olsam bile beter...

Yenildim, yutkundum... Geri sayıma dünya döndürdüm; sigaralar, senler bedenimde söndürdüm... Sayım başladı.

Ondan/senden geriye.

Gitti çirkin şey kötü zemin baba 2024, geldi cici anne 2025…

Film şeridi sardı sevgiye

Gel gir koynuma bu gece sen de seviş benimle,