Bazı olaylar vardır simge haline gelir, iz bırakır.O olay,  bir dönemi ifade eder. Olayı anlatan bir görüntü, veya fotoğraf akıllara takılır kalır. O olay bazen de bir halkın tarihini, dramını ifade eder. Bazen de sonun başlangıcını. Kanayan yara gibidir. Tarih de örnekleri çoktur.Bunu anlamak için başka coğrafyalara, halkların tarihlerine, kısacası ; uzak tarihlere gitmeye gerek yoktur. Çünkü; yaşadığımız topraklar üzerinde yeterince yaşanmışlık vardır. Bu konuda da fakir, kısır sayılacak bir coğrafyada yaşamıyoruz.

             33 kurşun olayı basit bir kaçakçılık olayıydı. Günlük yaşamlarını devam ettirmek için kaçağa çıkan insanlar kurşunlarla parçalandı.Cesetleri dere kenarlarında kaldı. Topraksız, işsiz,kaçağa çıkmaktan başka çaresi olmayan 33 Kürt köylüsünün trajik sonu oldu. Ahmet Arif şiiriyle bu olayı ölümsüzleştirdi. Olay unutturulamadı. Vicdanlarda  mahkum oldu.

 Diyarbakır, Mamak ve Metris zindanları 12 Eylül’ün karanlık yüzü oldu. Önceden Diyarbakır’ın neresi olduğunu bilmeyen dünya kamuoyu , zindanda yaşanan vahşet sonucu bilmeyen kalmadı. Erdal Eren yaşı büyütülerek idam edildi. Ancak 12 Eylül rejimi bu infazla ilmiği kendi boğazına geçirdi. Önceden insanlar yaşadıklarını çabuk unutuyordu. Tarih hafızası zayıftı, ya da , örgütsüz ve güçsüzlüğünden dolayı hatırlamak istemiyordu. Artık, insanlar unutmuyor ve unutturmuyor.

Roboski 34 mazlum insan gelişmiş savaş teknolojisi kullanılarak parçalandı. Uçaklar defalarca sorti yaparak bombalarını bıraktı. Bu olayın faili de birçok olayda olduğu gibi ortaya çıkarılmadı.

            Merak ediyorum acaba ; bombaları bırakan pilotların vicdanları ve psikolojileri ne durumda. Mutlular mı?  Çocuklarını kucakladıklarında, dere kenarlarında oğlunun parçalarını toplayan babaların, annelerin görüntüleri gözlerinizin önüne geliyor mu?O görüntü gözlerinizin bebeğine oturuyor mu?Lokmalar boğazınızda düğümleniyor mu? Geceleri rahat uyuyabiliyormusunuz? Bu olayı kamuoyu unutsa bile,  bir gün çocuklarınız veya torunlarınız aniden soracaktır. Siz asla unutamayacaksınız. Sizin unutmaya hakkınız yok.

17 bin faili meçhul gibi Roboski’de bunlara eklenmek isteniyor. Savaş uçaklarının eylemi faili meçhul yapılacaktı.Ancak gelişen toplumsal duyarlılıktan dolayı  unutturulamıyor. Katırların sırtında ve yerlerde, battaniyelere sarılı, tek sıra halinde dizilmişcenazelerin fotoğrafını kimse unutmayacaktır. Roboski 30 yıllık savaşın simgesi durumuna geldi.Roboskili aileler sadece adalet istiyor.Bu olaydan dolayı para tekliflerini tereddütsüz reddettiler.Kaza geçiren askerlerin yardımına ilk giden yine Roboskiliailler oldu. Ders almak istiyenlere fazlasıyla…

 O kırım fotoğraflarını gören insanlığın vicdanı isyan etti. Şarapnel parçalarını kendi yüreğine saplanmış olarak gördü. İnsanlığın yüreği kanamaya devam ediyor. Bu olay da öncekiler gibi tam olarak aydınlatılamayacak; ama bu dönemin karar mekanizmalarında görev alan herkesi vicdanlarda mahkum edecektir.