1-2 ay öncesine kadar, hapşıranlara, “Çok yaşa, iyi yaşa, güzel günlerde yaşa” denirdi...

Şimdilerde, “ Kuzzulkurt, az ötede hapşır... Bax(k) 155 ‘ i ararım ha...” diyecek kıvama geldik neredeyse …

Hayat böyle bir şey işte... :))

Öksürmek, hapşırmak suç işlemekle eşdeğer oldu bugünlerde. Gözler öyle bir çevriliyor ki insana kişinin kendisi bile suçlu hissediyor kendini.

Koca koca profesörler bize hapşırmanın biçimini bizzat göstererek öğretiyorlar. Oysa Covid19 dan öncede toplu yerlerde hapşırmak, öksürmek bir adabı muaşeret kuralı değil miydi ?

Ne çok unutmuşuz bazı şeyleri, ne çok ihmal etmişiz temizliği, meğer ne güzel hayatlarımız varmışta biz farkında değilmişiz.

Elini kolunu sallaya sallaya, maskesiz, bir yere değmemek için bin bir çaba göstermeden dışarı çıkmak ne büyük bir nimetmiş.

 En yakın akraba, dost, arkadaşlarımıza “Çayı demledim hadi gelin birlikte içelim.” diyememek ne zormuş.

Dışarıda bile çok zorken evde fiziksel mesafe kurallarını uygulamak için ciddi bir efor gerekiyormuş…

Zamanı ne kadar ölçüsüz kullanıyormuşuz,  yarın ya da daha sonra yaparım, ararım, giderim, gelirim, görürüm diye bir şey yokmuş.

Sevdiklerimizi görememenin adı onları korumak olunca, dünya gözüyle onları görmek ne büyük mutlulukmuş.

Böyle uzayıp gider liste…

Çok zor günler geçiriyor dünya. Kendisi için dönüm noktası olacak günler hem de... Ve bizler yakınsakta tarihe tanıklık ediyoruz aslında...

Herkesimin ağzında “ Coronadan önce, coronadan sonra “ diye bir söz olacak bundan sonra.

İnsanlar kendisini yenilemek zorunda kalacak. Öncelikleri değişecek.

Ve ülkeler, sistemler de yenilenmek zorunda kalacak.

İnsanları, onlara hiçbir hayrı ve yararı olmayan bol sıfırlı savaş bütçelerine ve afakî projelere inandırmak zor olacak.

“Bu dünya hepimize yeter, buranın kıymetini bilelim, aya gitmesem de olur. “ diyecek insanlar...

Çünkü son nefesinde yakınlarının yanında olamamasının acısını iliklerine kadar hissedecek. Ve sırf bulaştırmamak için en yakınlarından uzak durmanın gerekli olduğunu bilse de bu travmayı kolay kolay atlatamayacak. Ve yine ölenlerin çok acı çekerek (boğularak) öldüğünü bilecek.

Daha çok sahiplenecek dünyayı !

Çünkü bu dünyada insanın huzur içinde yaşaması kadar huzur içinde ölmesinin de önemli olduğunu anlayacak ..

SEVGİYLE …