Şavaş kan ve gözyaşıdır, yokluk ve kıtlıktır, sürgün ve talandır, kırım ve katliamdır. Dünyanın neresinde olursa olsun savaş, en kötü barıştan bile daha kötüdür. En kötü, bir anlamıyla en kirli, en haksız savaşlar ise bin yıllardan bu yana iç içe yaşayan, aynı coğrafyayı kader belleyen halklara, inanç gruplarına dayatılan savaşlardır. Bu tür savaşların kaybedeni hep sivil, savunmasız halklar, inanç grupları, kadınlar, çocuklar, kazananı ise işgalciler olmuştur. Bu tür savaşların sık sık patlak verdiği, tekrarlandığı, halkların kırımına neden olduğu savaşların yaşandığı Ortadoğu, yıllardan bu yana bir türlü durulmuyor, Ezîdîlerin, Şiilerin, Nusayrilerin, Sünnilerin, Yahudilerin, Hıristiyanların iç içe yaşadığı Şengal, Rojava, Gazze, Lübnan, Suriye, her bir taraftan yanmaya devam ediyor…

*

Ortadoğu savaşlarının kurbanı başta devletsiz Kürtler, Filistiniler, Araplar, Türkmenler, Süryaniler, Ermeniler, Yahudiler olmuştur. Bölge bir türlü durulmuyor, her gün yeni bir güç odağı alana sürülüyor, beklenmedik bir anda yeni bir savaş patlak veriyor, bir türlü tutmayan hesaplar yeniden, yeniden yapılıyor. Cihadist örgütlerden HTŞ’ye bağlı paramiliter güçler, Suriye’nin ikinci büyük kenti, ülkenin ticaret merkezi Halebe, Hama’ya, Türkiye’nin desteklediği ÖSO güçleri ise Afrinli Kürtlerin sığındığı Şehba bölgesine saldırdı. Belli ki masada hal edilmeyen sorunlar ağır bedellerin göze alındığı, kırımların yaşanacağı savaş sahasında çözülecek. Nerede duracağı, nasıl biteceği belli olmayan saldırılarla birlikte yeniden alevlenen bu savaşta yeni kıyımların yaşanacağı, milyonlarca insanın göçüne, kan ve gözyaşına mal olacağı açık. İnsanlık bir defa daha sınanacak…

*

Bir de Kürt ve Türk kardeşliği bir defa daha sınanacak. Türkiye, dünyanın dört bir tarafından topladığı, tepeden tırnağa silahlandırdığı paramiliter güçlerle Kürtlerin üzerine yürüyerek zafer naralarını atmaya devam mı edecek, yoksa bin yıllık kardeşliğe zarar verecek bu politikadan vaz mı geçecek, yakın bir zamanda hep birlikte bunu yaşayıp göreceğiz. Daha doğrusu ya Kürtlerle sonsuza kadar yan yana yaşamayı tercih edecek yada dünyanın dört bir yanından alıp getirdiği paramiliter güçlerle. Bilinsin ki Kürtler birdir, aralarında mayınlı duvarlar örülmüş olsa da her halk gibi onları bir arada tutan, onları acıda, sevinçte bir yapan ortak değerleri vardır, iç Kürt, dış Kürt diye bir ayırım yapılamaz. Ya kardeş olmayı tercih edeceksiniz, yada etmeyeceksiniz. Hakların teslim edilmediği, karşılıklı saygının olmadığı hiçbir ilişki kalıcı olmaz, her zaman çatışma üretir. Zor kullanmanın da bir sınırı olduğunu akılda tutmakta yarar vardır…