Koşuyolu Parkı Nereye Koşuyor!

Geçtiğimiz günlerde “Koşuyolu Parkı”nın Valilik tarafından hazineye devredildiği haberi kent gündemine bomba gibi düştü. Gazetemizin manşetinde de yer aldı. Koşuyolu parkında kafe ve büfe işletmeciliği yapanlar bir sabah karşılarında Maliye Memurlarını görüp “Bundan böyle sözleşmelerinizi maliye ile yapıp, kiralarınızı maliyeye ödeyeceksiniz” sözüyle karşılaşınca, önce Nisan 1 şakası sandılar. Sonra gerçek olduğunu anlayıp Büyükşehir Belediyesinin kapısını çalınca meğerse bir yıldan fazla bir zamandır süregelen sürecin ayrımına vardılar. Kamuoyu ise meseleyi geçtiğimiz hafta basına yansıyınca öğrendi.

Bildiğiniz üzere önceki yıllarda hayata geçen “Büyükşehir Belediye Yasası” ile Büyükşehir Sınırları içindeki Özel İdarelere ait taşınır, taşınmaz mal varlıkları Valilerin başkanlığında belirlenen “Devir, tasfiye ve paylaştırma komisyonları”nca Hazineye ya da ilgili birimlere devredilmişti.

Geçtiğimiz aylarda basına yansıyanlardan biliyoruz, İzmir’de Balçova’daki Termal Tesisler ve başka kimi gayrımenkuller de İzmir Valiliği ve tasfiye komisyonunca Hazineye devredilmişti.

Aynı akıbet anlaşılan Diyarbakır’ı da vurmuş.

Diyarbakır eski Valisi Cahit Kıraç döneminde oluşturulan vali başkanlığındaki devir, tasfiye ve paylaştırma komisyonunca Koşuyolu Parkı Hazineye devredilmiş. İşlemle ilgili Büyükşehir Belediyesini temsilen komisyona katılan kurum temsilcileri muhalefet şerhlerini karara koymuşlar. Hatta yürütmenin durdurulması için İDARE MAHKEMESİ’ne de başvurmuşlar. Mahkeme yürütmenin durdurulması talebini ret etmiş.

Konu ile ilgili elbette söylenebilecek çok söz var. Benim bildiğim 20 yıla yakındır bu park Büyükşehir Belediyesinin inisiyatifinde. 16 yıl önce Büyükşehir Belediye Başkanı Feridun Çelik yönetiminde Büyükşehir Belediyesi belediyeyi devraldığında Koşuyolu Parkı’nın  içinde ağaçları ve çimleri sulamak için su yoktu. Binbir zorlukla sondaj vuruldu ve o parkın bitkileri kurumasın diye halk su sıkıntısı yaşıyorken parkın yeşil alanları sulandı ve Diyarbakır’ın kavurucu yaz sıcağında kurumaktan kurtarıldı. O gün bu gündür ofis ve bağlar sakinleri o parkta nefes alıyor. Her hafta kayıp yakınları her cumartesi kaybedilen yakınlarının ve faili meçhullerinin yas duyarlılığını o parkta topluma anlatıyor. O parkın göbeğinde yapılan İnsan Hakları Anıtı önünde yüzlerce Basın Açıklaması yapıldı. O park yine yüzlerce müzikal, sanatsal, teatral ve sinemasal etkinliğe ev sahipliği yaptı. Ölüm oruçları, açlık grevleri o park üzerinden dünyaya anlatıldı.

Yani ez cümle Koşuyolu Parkının son 15 yıllık zaman dilimi içinde kent hafızası üzerinden dünyaya anlatacak, dünyayla paylaşacak çok hikâyesi var.

Sanırım Devleti temsilen kentleri yöneten valilerin kentin mekânları üzerinden böylesine hafıza silme gibi rolleri de meğerse var(mış)!

Kanımca bu işin devlete devri bu kadar kolay kabullenilmemeli. Hele hele yerel yönetimlerde iktidar olunmanın dördüncü dönemine girilmişken böylesine tatsız “sürprizler”in kent halkına ifadesi hayli su kaldırır.

İzmir Büyükşehir Belediyesi kentin bütün bilboardlarında, toplu taşıma araçlarında ve de basında kararı alan Valiliği kamuoyuna şikâyet etmiş ve ciddi bir duyarlılık oluşturmuştu.

7 Haziran seçimleri öncesinde siyasetin yoğun gündeminin hışmına uğramaması gereken önemde bir konudur Koşuyolu Parkı. Çünkü Koşuyolu Parkı Diyarbakır’dır. Tez zamanda ve hızla kent halkı konu ile ilgili bilgilendirilmeli ve ortak kent bilinci, kentli muhalefeti oluşmalı / oluşturulmalıdır.

Ve Koşuyolu Parkı’nın Büyükşehir Belediyesine Devri için imza kampanyaları, basın açıklamaları dillendirilmelidir.

Yok eğer bunlar yapılmaz ise; Koşuyolu Parkı’nın da diğer rantiye mekânları gibi, hazineye bırakılmasına göz yumulursa yandaş birilerine rant amacıyla peşkeş çekilmesine de hazır olunmalıdır.