Kahkahaların güzelliği

Kahkaha söz konusu olduğunda bence sözcükler daha özenli kullanılmalı. Benim uslanmaz, pervasız kahkahalarım bilinir. “YALNIZ DÜŞENLERE AĞIT” kitabımda “AYMAZ” adlı şiirimden bir bölüm:

karartılmış kentimin gece yarılarında

kontraların cirit attığı alanlarda

ulu orta, pervasız kahkahalar atıyorum

bir ben bilirim, bir silah zulme nasıl atılırsa

başka kim?

yok valla!

“Kahkaha, otoritenin sinirlerini bozar.” Bu, böyle bilinmeli! Kahkaha, yerine göre otoriteye ölümsüz bir saldırıdır! Hitler, doludizgin koşan atlardan ve kahkahalardan nefret ederdi. Charlie Chaplin; Hitlerin otoritesini kahkaha bombardımanı eşliğinde nasıl da yerden yere vururdu!

Shaekespeare: “Güldürmeyen tiyatro, gülünç tiyatrodur.” demiş. Umberto Eco’nun “GÜLÜN ADI” romanında başpapaz, mizahla ilgili kitaplar ortaya çıkmasın diye ne cinayetler işliyor! Başpapaz, sakladığı mizah kitaplarının sayfaları arasına, kitap karıştırıldığında kana karışan zehir koymuştur. Başpapaz, gülme Şeytan işidir der ve gülme eylemine ölümüne karşı durur. Umberto’nun metaforu, nefistir!

Yaşanan iki dünya savaşı sonrasında toplumlar, gülümsemeyi bile unuttuklarından, yıllarca gülme kurslarına katılmışlardır yeniden gülebilmek için.

Koşullar ne olursa olsun, acılaşmamak gerekir. Yerine göre zulme karşı da kahkaha atabilmeli insan. Şarkı söyleyebilmek nasıl rahatlatıcıysa, kahkaha atabilmek de öyle! Biz şimdilerde esprinin, mizahın, yaşama sevincinin yok edilmek istendiği bir dönemdeyiz. Mahkeme suratlı insanların canı cehenneme! Keşke bütün çocuklar, kahkaha sesleri eşliğinde büyüyebilse!

AŞKI OLMAYANIN ŞİİRİ OLMAZ ( 1994-2018 Gazete ve Edebiyat Dergileri Yazıları)

J&J YAYINLARI- EYLÜL 2018

Bayramınızı kutluyor; bayramın, kahkahalar güzelliğinde geçmesini diliyorum. Bayram, çokça da çocuklara aittir. Çocuklar mutlu olabiliyorsa bayram, bayramdır. Bayram sayesinde, o da bazen alınabilen, yeni elbiseler, ayakkabılar için uyuyamadığımız dönemler gerilerde kaldı. Gerilerde kaldı o sevinçten kanatlandığımız günler! Şimdiki jenerasyonda bu hava pek de yok! Hani bayramınız şeker şerbet olsun diyeceğim; aman ha, diyecekler: Şeker de, şerbet de olmasın. Zaten ben de olsun demiyorum ki. Valla, deyimin mecaz anlamını kastederek, bayramınız gönlünüzce güzel geçsin diyorum. Espri bir yana gerçekten anlayışlar da, bakışlar da farklılaştı. Bu, çok da normal. Hayat bir değişim sürecidir. Bir önceki hayat şartları yok ve o doğal olarak o zamanki davranışlar da kalmadı. Kalmadı tamam da yerine bir şey de konmadı. Yırtıcı bir bencillik, sevgisizlik, saygısızlık ve küstahlık… Ve bir de kanlı bir ırkçılık ve bağnazlık...Şimdi toplumda büyük bir alt üst yaşanıyor. Umarım sular durulur da insanlığa yaraşır bir güzellik ortaya çıkar.

Ben bayramlık, hafif bir yazı olsun diyorum. Kalemim yine netameli alanlara sokuluyor. Ben yine bütün kalbimle bayramınızı kutluyor ve hiçbir canlı türünün incinmeyeceği bir hayat diliyorum. Ve sözlerimi bir şair bayramlığı şiirle noktalıyorum:

KÜÇÜK VE MAVİ...

lavlardan doğdum, göğe ağdım

yeryüzüne yağdım, sular oldum

amip’ten, homosapiens’e evrilen bendim

havva bir içim suydu, gül diktim toprağına

kabillere lanet olsun!

lanet olsun ölüme ve cinayete!

ben yaşama çağrılıydım ve en güzeldim!

-küçük ve mavi bir gezegende yaşıyorum

Ülkem, dünyadır benim

anadolu’dan, şöyle bir uzatsam ayaklarımı

kutuplarda donacak!