Bir halkın, devletin, milletin malı nasıl çalınır, alınır, satılır, nasıl peşkeş edilir?

Bütün bunların tamamına tanıklık etmiş bir nesiliz, 7’den 70’e.

Geldik yolun sonuna, daha doğrusu onlar geldi, biz/Bizler yolun başındayız her zaman.

Her zaman yolun başındayız, çünkü bizler sürece inananlardanız, bizden öncekilerin bize bıraktığı mirası, bizden sonrakilere bırakanlardanız, buna inananların birer parçasıyız.

O nedenle yolun başındayız dedim.

Fark etmiyor, ha ben, ha o, ha onlar, ha bizler, biriz, aynı yüreği aynı potada eriten bizleriz.

Bireysel ve toplumsal hırsızlığı ret eden bir anlayışın ürünü olduğumuz işçindir karşı çıkışımız.

Geldik, gidiyoruz, gideceğiz…

Önemli olan hoş bir seda ile ayrılmak.

İşte gidiyorlar, ne bir seda ne de bir hoşluk var üzerlerinde.

Bin bir ahla gidiyorlar, kendilerinden önce gidenler gibi.

*

Bir kayyım ‘rüyası’ yaşattılar!

Rüya bitti

Haksızdı

Hukuksuzdu

Adaletsizdi

Sadece bununla da kalmadı; usulsüzlük, yolsuzluk, beceriksizlik, liyakatsizlik, riyakarlıkla da taçlandırdılar!...

Yetmedi, kente, halka, millete, devlete, kamuya ait ne var ne yok ‘ulufe’ gibi dağıttılar.

Ses çıkardık, rahatsız oldular.

‘Kaynak yaratmayalım mı’ dediler.

‘Kaynak yaratın ama kamu zararına neden olmayın’ dedik.

Bunun cevabını vereceklerine, hakaret gördüklerini iddia ederek, savcılığa şikâyette bulundular.

Ne oldu?

Biz buradayız, siz gittiniz.

Devletin, milletin emanetine liyakat göstermediniz.

Sadece mevcutlar için söylemiyorum, önceki kayyımlar içinde geçerlidir sözlerim.

Bütün yapılanlar kayıt altındadır, belgelidir, Sayıştay raporları ile nettir.

Bütün zarfların üzerinde ‘Görülmüştür’ mührü olmasına rağmen, henüz okuyan olmadı.

Ancak, okunacaktır elbette.

*

Bugün, Pazartesi günü Diyarbakır Büyükşehir Belediyesinde son kez meclis kararı alınacağı yönünde ihbar aldık. İmar ile ilgiliymiş. Umarım son dakika rezaleti olmaz, sorumluları buna imza koymaz.

Son imzadır, çok baş ağrıtır.

Varsa bile vazgeçilirse iyi olur.

Giderken İmar rezaleti çıkmasın.