‘Kimin eli kimin cebinde belli değil’, deriz ya karmaşık, karışık, at izinin it izine karıştığı zamanlarda.

Böyle bir dönem geçirmişiz geride bıraktığımız 10-15-20 yıllık zaman dilimlerinde.

Gözlerimizin önünde olmuş.

Hissetmişiz, çözememişiz.

Para, rant, vicdan, cüzdan, hepsinin birbirine karıştığı dönemlerin içinden geçerken, bazen kafamız karışsa da, eleştirel yaklaşsak da, tepkisel duruşlar sergilesek de, sonuçları konusunda kafamız netleşmemiş, karşı duruşlarımız bertaraf olmuş.

Para, rant, vicdan, cüzdan gibi birbirini kollayıp, koruyan argümanlar buluşunca doğal olarak önlerine koydukları bariyerleri de aşma imkanımız olmadı.  

Hakikaten eller ve cepleri tespit edemedik. İşadamından, bürokratına kadar uzanan zincirin halkalarını tespit edemedik. O kadar iç içe girmiş olduklarını o zamanlar fark etmemiş olsak bile, şimdiki zaman da 15 Temmuz gecesi yaşananların sayesinde fark edebildik, o gün oturtamadığımız taşları çok fazla beyin jimnastiği yapmadan kafamızdaki o boşluklara yerleştirebildik.

Bir haftadır Diyarbakır’dayım, şunu fark ettim;

15 Temmuz öncesi, 15 Temmuz sonrası gibi iki tarih, el ve cep karışıklığını tam anlamıyla olmasa da kısmen netleştirmiş gibi. 

İki tarih birbirine ayna görevi yapıyor adeta.  

Para, rant, vicdan, cüzdanı birbirine karıştıran ve bariyer oluşturan kesimler, süt dökmüş kedi gibi, ‘Acaba sıra ne zaman bana gelecek’ diyormuş, etraftan sızan haberlere göre.     

Bu dönemler tedirginlik dönemleridir, ‘Böyle gelmiş böyle gider’ zihniyeti ile yol alanlar için. Bunlar ellerini soktukları cebi aymazlıklarından dolayı çok dikkate ve ciddiye almadıkları için, kendi ceplerine uzanan ellere de çok dikkat etmemişler, eller, cepler, para, rant, vicdan, cüzdanla iç içe geçmiş, hamasetle konumlarını bugüne taşımışlar.

Şimdi; büyük kariyer ve paralara rağmen tedirginler!

Omurgalar dik olmadığı için tedirginler!

Bir ayakları Devlette bir ayakları PKK’de, sonra iki ayakları ile birde Cemaat-FETÖ denemesi yapmışlar, bu nedenle tedirginler.

Maazallah birde yaratan bunları 4-8 ayaklı yaratsa ne olurdu?

Vay ki vay halimize!

Vay ki vay, ülkenin, milletin haline!

Şimdi tedirginler.

Ceplerine giren elleri, ellerini soktukları cepleri hesaplayamadıkları için.

Bu tipler ülkenin tamamında tedirginler.

Biz/Bizler, hiç tedirgin değiliz.

Elimizi de biliyoruz, cebimizi de.