Yaşamı, bölücü hale getirmiş, eğreti ve bir yama gibi durmaya çalışan insanı tanıdıkça, kim olduğumuzu bilir ve anlarız. Nasıl bir insan olduğumuzu anladıkça, hayata dokunur ve yaşamdan izler süreriz. Anlam katmanları, bunu fark etmenin ve yaşama dokunmanın dikkat halidir.

Yaşamın, açık sancısı olarak ortaya çıkan sahte yüzler, nasıl bir okulun öğrencisi olduklarını bilmezler. Yalnızlığın kucağında oluşan ömürler, çatışmanın yuvasına dönüşür. Bu, toplumun gizli acısıdır. Bilinmek istenmeyen ve kendini örten tüm gerçekler, insanla açığa çıkar. Derinden derine oluşan sosyal ve psikolojik krizler ve bunun yaygınlığı, insanın, nasıl bir hal aldığını anlatır. Hafızalarında depolanan derin deneyimler, bir bir açığa çıkar.

Kendini tanıma ve bilme zaruriyeti, kritik dönemlerle açığa çıkar. Zeka bütünlüğünü ve algısını yitiren her insan, donuklaşmış bir savunma ve ani refleksler gösteren bir kişilik olarak yansır. Zihin deposunda kümelenen imgeler, ilişki ve iletişim anlarında kendini görünür kılar ve yaşayarak belirginleşir. İncelik ve sıcaklık ruhu kaybolur. Hayatı hafifletip görünür kılan davranış edimleri ortadan kalkar. Paylaşımın naifliği, tekleşme ve kontrol altına alma mekaniğine dönüşür.

Gerçeğin dışında kalan insan, tercihler içerisinde buruklaşır. Kendisi olmayan insanın parçalı hali, yaşamı kucaklayamaz. Kişiliğimizin sahte hali, simüle edilmiş yaşamları ortaya koyar, yaşamın yıkıcı yüzü bedenimizde ve ruhumuzda yaşar. Oysa, paylaşımın özgürce gelişebilmesi, içten, samimi ve doğal bir edimle mümkün olur.

İnsan, izlemeye ve tanımaya çalışan bir oyuncudur. Bunu kınayarak, yargılayarak, yok sayarak, ötekileştirerek, öfkelenerek, kıskanarak, ürkerek, korkarak, azarlayarak yapamaz. Böyle yaparsa bu, kendinden kaçan insanın filmi olur. Kendi kalıbına göre oynamakta, buna denir. Dünya yaşamı bu yaklaşım tarzıyla doludur. Bozulmalar da bu yaklaşım tarzlarıyla gelir. Yaşamını başkaları yazsa da, bu senaryoda kendine roller biçen ve maskeler giyen yine insandır. Bu bir tercih ve gönüllülüktür. Çıkarı olmayan girmez ve oynamaz. Bunu tanımak, anlamak ve buradan çıkmak önemlidir. Bu da iyi bir dinleme, izleme ve anlamakla mümkün olabilir.