Bir yılı daha eskittik. Yaş çizelgemize bir çizik daha attık. İyi dileklerle başlamıştık ama çoğumuzun pek de hatırlamak istemeyeceği bir yıl oldu. Ekonomik sorunların damgasını vurduğu, insanların çoğunluğunun açlıkla yokluk sınırları arasında gidip geldiği 2022’de herkesin dilinden düşürmediği neredeyse tek konu enflasyon oldu. Enflasyon canımızı çok yaktı hatta nefesimizi kesti. Cebimizdeki paranın alım gücünün düşmesi karşısında sofralarımızdan çok şey uçup gitti. Beslenmek kavramı artık lüks oldu ve sadece karınlarımızı doyurmakla yetindik.

Yılın sonunda asgari ücretler yeniden belirlendi ama açıklamanın hemen ardından marketlerde etiketler hızla değişmeye başladı. Dolayısıyla açıklanan yeni asgari ücretin sevincini yaşayamadan zamlar kendini gösterdi, sevinçler kursaklarda kaldı. Birçok insan artık şunun farkına vardı. Enflasyon aşağı çekilemediği ve alım gücü yükseltilemediği müddetçe asgari ücret rakamlarının yüksek olmasının bir değeri olmuyor. Önemli olan çalışanın eline geçen paranın alım gücü olduğunu insanlar yaşayarak öğrendi.

2022’ye girerken ne çok hayaller kurulmuş, herkes birbirine iyi dileklerini sunmuş, umutlarını dile getirmişti. Geriye dönüp bakıldığında bu hayal ve umutların ne kadarı gerçekleşti. Birçok insan şimdi düşünüyor. Bu umutlar ve hayaller neye çarptı da tuzla buz oldu.

Marketlerden aldığımız tüketim maddelerinin fiyatlarını bir daha bulamadık. Marketlere her gittiğimizde etiketlerin nasıl hızla değiştiğini gördük. Pazardan, marketten taneyle, gramla alış veriş yapar olduk. Biraz ucuza alabilmek için sırada beklediğimiz kuyruklar hafızamızda unutamayacağımız bir yer etti. Okula giden çocuklarımıza cep harçlığı veremediğimiz günler oldu. Ödemeyi bekleyen faturalar buzdolabının üstünde asılı kaldı. 2022’den hatırlamak istemeyeceğimiz o kadar çok şey var ki, bunların bir kısmı medyada, haber bültenlerinde her gün sıralanıp durdu.

Şimdi de yeni bir yıla giriyoruz. Her şeye rağmen yine umutla ve hayaller kurarak, birbirimize iyi dilek mesajlarımızı sunarak giriyoruz. Elimizde en güçlü sarılacağımız ve kaybetmememiz gereken umutlarımız var. O da olmazsa yaprakları dökülmüş, dalları kırılmış ağaçlara döneceğiz.

Çoğumuzun umutları karma karışık ama umut olmadan da yaşanmıyor ki. Umut bizi ayakta ve hayatta tutan tek gıdamız. Artık onu da idareli tüketeceğiz. Her türlü karamsar havaya rağmen 2023’ ün, hayattan umutlu olanların, umudu tükenmeyenlerin umutlarının yeşereceği bir yıl olması dileğiyle.