Kutsal kitaplara adını tescil ettirmiş kadim nehir Dicle'nin en önemli kaynağı Lice-Bingöl  yol ayrımından sonra heybetli dağların koynunda gizlenip sonra dünyaya merhaba diyen Birkleyn çayı'dır.

Üç katlı Birkleyn  Mağaralarının giriş duvarının stel'indeki figürleriyle Asur Kralları Salmanazar ve Tiglatpiliser binlerce yıldır coğrafyanın sakinlerine seslenerek derler ki; "Sahibiyiz bütün buraların". Ve değil mi ki; Tiglatpiliser boşuna adını almamıştır binlerce yıldır coğrafyayı binlerce kilometrelik yolla kateden kadim Nehir Tigris'ten. 

Ve işte adını künyeye düşüren nehir Tigre, Dikris, Tiglat, Tigris, Dicle; özetle tarihteki bütün adlarıyla tanrıya ulaşmada bir yoldur. Sadece İslam inancında değil, kadim Asur kaynaklarında da böyle yazılıdır.

Bu sebeple kentin Müslüman sakinleri  her yıl Kurban Bayramının öncesi arife günü akşamı gün batımında nehrin can yoldaşı Ongözlü Köprünün orta ayağının üzerinden dileklerini yazar ve katlanmış bir pusula mektup şeklinde önce havaya savurur, sonra da nehrin suyunda suya karışarak akıp gitmesini gözlerler. Kimisi iş ister, kimisi aş ya da ev, kimileri eş ister. Kimileri de umutların tükendiği, kapıların kapandığı sırada tanrıya şikayetini yazıp yollar.

Bakın bir gazeteye ad olmaya yeltenilen bir varoluş, sözü alıp nerelere götürdü.

İyisi mi kelamın evveliyatının musiki ile buluşmasının dönencesi olan günde; hani diyor ya şarkı "Şu uzun gecenin gecesi olsam / sılada bir evin bacası olsam" diye!

Belki nehrinden adını alan Tigris Gazetesi size şehirden, coğrafyadan ses olmaya heyecanla istekli. Ne dersiniz, bu yarenlik yakışır mı?

Hadi hep beraber bir adım atalım derim.

Unutmayın en uzun seyahatler bile, ilk adımla başlar.