Türk futbolu büyük bir çıkmazın içine sürüklenmiş durumda. Kulüplerin mali tablosu, kelimenin tam anlamıyla perişanlık. Çırpındıkça batıyorlar desek daha uygun olur her halde. Gelinen noktadan ders aldıklarını düşünüyorduk ama yanılmışız. Günü kurtarmaya yönelik geçici çözümlerle yola devam ediyorlar. Borçlar azalmak yerine artıyor, transfer yasağından dolayı mecbur kalan birkaç kulübün alt yapı hamlesi dışında kulüplerin çoğu kendilerini bu duruma getiren transfer politikalarına ve borcu borçla kapatma hastalığına devam ediyorlar. FİFA’nın uyguladığı Mali Fair Play adı altındaki kontrol mekanizması da aklımızı başımıza getirmiş gibi durmuyor. TFF’nin bir süre önce açıkladığı planlar da suya düştü gibi. Binmişiz bir alamete gidiyoruz kıyamete. Bu gidişatın sonu iyi olmayacak. Koca Fenerbahçe kulübü bugün günü kurtarmaya yönelik kampanya yapma durumuna gelmişse demek ki Türk futbolu mali ve idari bazda geçmişte zerre kadar ders almamış.

Peki, Doğu ve Güneydoğu’da durum nasıl? Tencere-kapak misali diyelim. Türkiye’de durum nasılsa bizim bölgemizde de durum farksız değil. Hatta bizdeki vaziyet daha da berbat. Yıllardır yaşanan ve artık duymaktan bıktığımız sorunlar film sahnesi gibi tekrarlanıyor. Profesyonel liglerdeki kulüp sayısı gün geçtikçe azalıyor, var olanlar sorunlarla boğuşuyor. Her zamanki gibi yine takımlarımız üst liglere yükselemiyor, kulüpleri profesyonelce idare etme zaten hiç olmadı ve şu anki tablo çok daha kötü. Amatör yöneticilik tarzı desek amatör yöneticiliğe hakaret olur. Yöneticilik olayında Türkiye ortalamasının altındayız. Gemi su almaya devam ediyor, hamleler ve müdahaleler doğru yapılmıyor. Alt yapı ve kurumsallaşmanın telaffuzu bile zor bu bölgede. Kulüplerin adı ve ligleri profesyonel ama kendi yönetim tarzları ile bakkal dükkânı bile idare edilemez. Göreve gelen yönetimlerin hiçbir planı ve projesi yok, her şeyi valiliklerden ve belediyelerden beklemek gibi yıllardır değişmeyen bir zihniyet var. Herkes “sporu seven mülki amir gelsin” diye dua ediyor, o mülki amirler gidince de kulüplerde bildik krizler yeniden baş gösteriyor. Taraftarı, spor adamı, basını, bu işe ilgili olan herkes aynı kelimeyi duymaktan usandı; ekonomik sorunlar. Ancak dediğim gibi filmin sahneleri değişmiyor. Oysa bize göre sorun ekonomik değil, yönetememedir. Siz iyi yönetirseniz, bu beceriye sahip olursanız haliyle ekonomik sorunlara çözüm üretirsiniz ve bunları yaşamazsınız. Fakat “parayı başkası versin, ben ise kâğıt üzerinde yönetici olayım” derseniz o zaman orada bulunmanızın anlamı yok.

Doğu ve Güneydoğu’daki kulüplerin acil olarak bir zihniyet devrimine ve işin erbabı olan yöneticilere, akil insanlara ihtiyacı var. Kurtuluşu başka yerlerde aramayın.

Saffet Azbay