Dünyanın her yerinde birliktelik ve yol ayırımlarının sosyolojik benzerlikleri aynıdır. Siyasette her zaman birliktelikler ve yol ayırımları paralel bir duruş sergiler.

Öyle bir an gelir ki; Uzun süre aynı kulvarda siyaset yapanlar, aynı kulvarda yürüyenler görüş ayrılığına düşer ve yolları ayrılır. Özellikle demokrasi mücadelesi verilen ülkeler ve toplumlarda yol ayırımlarının daha sık ve keskin olduğunu görürüz, süratli ve çoklu yaşanır.  

CHP’de bu duruma sık tanık olduk geçtiğimiz yıllarda. Son dönemlerde çok ciddi manada kopma noktasında ayrılıklar olmasa da, içeride ciddi çatışmaların olduğunu biliyoruz. AK Parti iktidarı ve Başbakan’ın gidişine endeksli bir siyasi tutum söz konusu olduğu için ‘zorunlu birliktelik’ CHP’deki çatlakları şimdilik onarıyor.

MHP’nin ideolojik yapısı ise, bütün eleştirilere ve karşı çıkışlara rağmen çatlak-patlak’a geçit vermiyor. Geleneksel liderlik kabulü, ideolojik milliyetçilik kavramları ile tanımlayabileceğimiz bu durum, MHP’nin siyasi yapısını çelikleştirmek için yeterli sebepler olabiliyor.

Arka arkaya gerçekleşen seçimler CHP ve MHP’de yaşanması muhtemel ayrılıkları veya yeniden yapılanmaları şimdilik ertelemiş görünse bile cumhurbaşkanlığı seçimlerinden sonra her türlü tartışmaya açıktır. Recep Tayyip Erdoğan’ın Cumhurbaşkanı seçilmesi halinde ise tartışmaların boyutu ayrılıklara geçit açabilir ancak, 2015 genel seçimlerinin yakınlaşması bunu engelleyen önemli bir unsur olur.  

AK Partide ne olur?

Başbakan cumhurbaşkanı seçilse de seçilmese de AK Parti’de yapısal bir değişikliğin yaşanacağına dair işaretleri görebiliyoruz.  AK Parti, 12 yıllık iktidarı ile Türkiye’de zirve yaptı, siyaseten elde edebilecek her şeyi hanesine yazdırdı. Artık bundan sonrası yok.

Cumhurbaşkanlığı seçiminin sonuçları nasıl olursa olsun, Türkiye’de siyasi değişim ve dönüşümün yaşanması kaçınılmaz gibi görünüyor. Yol ayırımları gündeme gelebilir. Bu yol ayırımları nasıl ve ne şekilde olur, bilemiyoruz ancak, Türkiye’nin siyasi tarihi açısından ciddi gelişmelerin yaşanacağını bir öngörü olarak tartışmak mümkün. Aynı konunun Kürt siyaseti yapan parti ve guruplar içinde geçerli olacağını da söylemek mümkün. Kürt siyasetçileri açısından da yeni birliktelikler ve yol ayırımları söz konusu olabilir. Özellikle son dönemlerdeki ittifaklar böyle bir kapının aralanmak üzere olduğuna işaret ediyor.

Türkiye’nin genelinde siyaset hareketli bir döneme giriyor. Siyaset hareketlendikçe de, yeni birliktelikler kadar, yeni yol ayırımları da daha net bir şekilde kendini gösterecektir.