İnsan ve doğayla çoğalmanın ayrı bir rengi ve gelişimi vardır. Özgür bir çoğalmadır bu. İnsan toplumsallaşması, bu çoğalmanın en önemli alanıdır. Özgür sahalar bununla açılmaktadır. Bu yapılmadan zeka gücünün açığa çıkması zordur.

Kendini Bulamayan İnsan

İnsanın, kendi bütünlüğünü yakalayamaması, zeka ve enerjisini kötü kullanması ile alakalıdır. İnsan, yaşam gücünü zeka ve enerjiden almaktadır. Yaşamın güzelliği buradan gelmektedir. Yaşam ve enerji, sırlı, akıcı, güzel, neşeli ve heyecanlı bir bütünlüktür.

İnsan demek yaşamsal çoğalma demektir. İyinin, güzelin ve sevginin çoğalması bu kapsamdadır. İnsanla yaşam, inanılmaz bir güzelliğe erişir. Dokundukça daha çok dokunmak ister, baktıkça daha fazla bakmak ve yaşamak ister. Duyumsanan, gerçek bir yaşam olur. Hiçbir heyecan ve zevk bu yaşam kadar akıcı olmaz. Yüreğin güzelliklerle iç içe geçmesi budur.

İnsanda Yaşamsal Gelişim

İnsanda yaşamsal çoğalma, anlamsal farkındalığın bilinmesidir. İnsanla çoğalmada, yaşam, özgür ve anlamlı haliyle gelişmek durumundadır. Mevsimler gibi dönüşen, zenginleşen bir yaşamla var olmak esastır. İnsan ve yaşam, insan ve çoğalmak bunun adıdır. Bu çağalımda yaşamsal enerji daimi ve üretkendir. Kalıpçı ve kalıcı formüller şeklinde olmadığından canlılığı daimidir. Hep büyür ve gelişir. Canlı olmak ve yaşamak bunu gerektirir. Beyin, enerji, moral değerleri, yaşam ve ilerleme bunlarla alakalıdır. Yaşamı bunlardan kopuk ele alamayacağımıza göre, bu çoğalımın kapsam ve niteliğini bilmek, doğal gelişimimiz kadar önemlidir. Bu bilinmediğinde, yaşamın çoğalmasından ziyade tüketilmesi ön planda olacak ve kendini daimi kılacaktır.