Siyasetten, kavgadan, tanktan, toptan, bomba seslerinden, ölümlerden uzak bir yazı olsun istedim. Bunlarla övünenlere inat, Diyarbekir koksun istedim, gaz, yangın, duman kokusu yayanlara inat.

Celal Güzelsesi hayal ettim dün.

Gazi köşkünde oturmuş Diyarbakır’ı seyrediyor.

Elbette ki Sur içi bölgesini

Oradan seyredince görünen tek yer Surdur

Roket, tank, top sesleri, yükselen dumanlar.

Olanlara oradan tanıklığını hayal ettim üstadın

İzlerken nasıl bir türkü çıkardı diye düşündüm.

Çok yanık olurdu türkü

Hepimizin içini yakan,

İçimizi yakanlara inat bir türkü

Belki de çıkmazdı böyle bir türkü

Ağzı, dili lal olurdu üstadın.

**

Sonra Avukat İhsan Biçicinin Diyarbakır’ın bugünlerini anlatan şiirine bakıyorum. Oğlu sevgili Reha Biçici paylaşmıştı, daha da yaygınlaşması için affına sığınarak tekrarlıyorum.

VAY LIMIN DİYOR BİÇİCİ, BUGÜNLERİ YAŞAYACAĞIMIZI ANLATAN ŞİİRİYLE

Bu şehr-i Amid

Bu koca Diyarbekir ki

Nice sergüzeştler görmüştür

Uzak tarihte, eski tarihte, yeni tarihte,

Sevdalar, kavgalar iç içe

Sanki hiç yaşamadık o günleri,

Her dalı yediveren

O pembe, beyaz kan kırmızı gülleri...

Şimdi gövdesi sahte

Yaprakları yalan

Solgun çiçekleri bir ücra yerinde yüreğimin

Vay, lımın...

Eski sevgilileri arar gibi

Eski resimlerde yâd edip seni,

Bir gecekondu ormanına çevirdiler

Ben-ü Sen’i.

Camiini cehalet kaplamıştır

Örümcekler sarmıştır kiliseni,

Yıkılmış direği can evimin,

Vay, lımın...

Nerde o Hamravatla yıkanmış sokaklarda

El ele vermiş görkemli yapılar,

İnan, kızı Anjel kadar güzeldi

Ermeni Dikran’ın süslediği kapılar.

Şimdi mahalleler yastadır, sokaklar kan-revan,

Sen artık sonbaharısın sevgimin,

Vay, lımın...

Öylesine arif ve kamil,

Boti Resul, Kürt Mikail,

Türkoğlu Cafer, Süryani Hüsnü, Ermeni Hayik,

Musevi Şem’un, Zaza İsmail

Eşi menendi görülmemiş bir mozayik.

Şimdi,

Bir kanlı mendil gibi ortasında ellerimin.

Vay, lımın...

Berdebür’de, Hasavar’da, Sarıkız’da, Cinali’de

Şimdi yıkık, viran, pejmürde

Hami Köşkü, Pamuk Köşkü, Ağuludere.

Her gün bir ceset gömmedeyiz

Bir zamanlar sevgiler topladığımız bahçelere.

Yaşı dinmiyor gözlerimin,

Vay, lımın...