Ülkemiz için merkezî yönetim yerine; merkezden denetim ve yerinde yönetim her alanda olduğu gibi ekonomik kalkınma için de en doğru olanıdır.

Plan ve programların merkez yani Ankara’dan yapılması neticesi ekonomik adalet sağlanmamış, ülkenin kaynakları doğru kullanılmamış, işsizliğe ve yoksulluğa çare bulunmamıştır.

Batı hayranlığı neticesi uygulanan tüm programlarda olduğu gibi, ekonomik alanında da başarısızlıkla neticelenmiştir.

Çünkü ekonomik kalkınma programları ülkeden ülkeye, İlden ile, ilçeden ilçeye farklılıklar gösterir. Bir bölge için uygulanan ekonomik kalkınma planı çok başarılı olabilirken aynı model başka bölge için başarısız olabildiğidir.

Her eyse tekrar Diyarbekire dönelim ve var olan değerleri anlatmaya devam edelim.

Önceki yazımda Zerzevan kalesini bu gün ise merkezi yani sur ve ilçesini anlatayım.

Daha önce terör ve güvenlik nedeniyle Diyarbekire katkısı olmayan surlar ve ilçesi; turizm için ise bulunmaz bir nimet ve açık hava müzesi hükmündedir.

Surun uzunluğu, burçları, kapıları, barınak ve daha nice güzellikleriyle başlı başına tarihten bize kalmış bir şaheser.

Dünya mirası listesinde yer almasına rağmen yeterli tanıtım, rehberlik, konaklama ve yöresel el sanatlarının olmayışı eksikliklerdir.

Yapılan operasyonlar neticesi yeniden inşa edilen sur ilçesi ise ne; olduğu belli olmayan, tarih ile bağı koparılan ucube bir yerleşim olmuştur.

Turizmin olmazsa olmazı olan görsel ve duygusal yönleri dikkate alınmamıştır.

Tarihe merak için gelecek turist; tarihe tanıklık yapan yerleşim yerlerinin yıkılmış olması, yerine yapılanların ise tarihten kopuk oluşu onu hayal kırıklığına uğratacak, kötü iz bırakacak ve gelecek turisti olumsuz etkileyecektir.

Olması gereken taşlarıyla, evleriyle, dar sokaklarıyla aslına uygun kalınarak yapılmasıydı.

Sokaklarında gezen turist gözleriyle tarihi görürken hayalen o zamana gitme ve at nallarını his etmeliydi.

Yine günü birlik değil, harcama yapan, en az bir kaç günlük burada kalacak, esnafa katkı sunacak bir duruma getirilmeliydi.

Yöreye has el işi ürünler satışa sunulurken yöresel yemeklerle damak tadı ile turistler üzerinde bir etki yanı iz bırakılmalıydı.

Gelen turist memnun ayrılıp giderken, bir daha gelme hayali içinde olmalı, gittiği yerde de buranın tanıtımını yapan birer gönüllü elçi olmalıydı.

Yazı devam edecek

Selam ve dua ile