Sessiz, sessiz olduğu kadar da sakin görünümlü Diyarbakır’la ilgili birkaç kelam edeyim istedim.

Sur Belediyesinin önünden geçiyorum,

Kayyım atanmış,

PKK tehdidi var,

Hizmet veren kurumun girişi bariyerlerle kapatılmış,

Görüntü işgal altındaymış gibi bir görüntü,

Hiç hoş bir görüntü değil.

Valilik hizmet binası ve konutun bulunduğu geniş bir alan araç trafiğine kapalı, binaların etrafı yüksek beton bariyerlerle örülü.  

Gerekçe; elbette ki ‘güvenlik’.

Bu görüntü ne kadar devam eder, bilemiyoruz.

Ancak, yaygın bir görüntü.

Böyle bir görüntü ile normal bir yaşamın sürdürüldüğünü ya da yaşamın normal olduğunu söylemek mümkün mü?

Elbette ki değil.

Kent sessiz

Sessiz ve ıssız

Ruh halinde ve morallerde boşluk var.

**

Sur ilçesindeki kamulaştırma, iyileştirme ne alemde?

Pek bilen yok!

Neyse, zaten çok merak edilse de umut veren bir durum da yok.

**

60 yıllık şehir stadyumunun önünden geçiyorum.

Diyarbakırspor’un sayısız şampiyonluklar yaşadığı, 3 büyükleri alaşağı ettiği, ‘diyar’, ‘diyar’ sloganlarının atıldığı 52 dönümlük arazi üzerindeki yapılar yıkılıyor. Yerine AVM yapılacağı yönünde duyumlar var.

Diyarbakır 60 yıllık hatırasına veda ediyor.

Bu veda nasıl oldu, hangi ‘Mücbir’ sebepten oldu, onu da çok bilmiyoruz.

**

Ofis, Yenişehir bölgesinde dolaşıyoruz.

Geçmiş yıllarda en fazla oto park yokluğundan şikâyetçiydik.

Çözülmüş!

Ama nasıl?

Kentsel dönüşüm ya da normal yıkımlar sayesinde.

Binalar yıkılıyor, sanırım bir bekleme süresi var, o süreyi değerlendiren müteahhitler yıktıkları alanı düzenleyip, etrafını çevirdikten sonra oto park’a dönüştürmüş.

Normal bekleme süresini aşanların sayısı bir hayli fazla.

İki yıl, bir yıl öncesinde de gördüğümüz yıkılmış alanlar hala duruyor.

Sayısı bir hayli fazla olan yıkılmış binalardan arta kalan, otopark olarak kullanılan alanların çirkin görüntüsü düzenli kent yaşamına ciddi bir darbe.

**

Boşlukta bir kent görünümü, aynı zamanda sahipsiz bir duruş.

Kimsesi olmayan, boynu bükük bir erkek yâda kız çocuğu gibi

Kendisine sahip çıkacak birinden medet umar gibi duruyor.

Ne kadar sürer bilemiyorum/bilemiyoruz.

Ancak, bu sahipsizlik Diyarbakır’a yakışmıyor.