Arjen Arî 1956 yılında Nusaybin'e bağlı Çelê köyünde doğdu. 1976 yılından beri Kürtçe şiiri kendine “dert” eden Arî'nin ilk şiiri 1979 yılında Tîrêj dergisinde yayınlandı. 12 Eylül'den sonra da İsveç'te yayınlanan Berbang, Kurdistan Pres, Nûdem, Çira; Türkiye'de yayınlanan Rewşen, Nubihar, Gulistan, Kevan, Tîroj, W;  Irak Kürdistanı Bölgesi'nde yayınlanan Peyv, Nûbûn, Karwan adlı dergilerde yayınlandı.

Ev Çiya Rûspî ne, Ramûsanên Min Veşartin li Geliyekî, Destana Kawa, Şêrgele, Çil Çarîn, Gorî û Bindest, Kulîlkên Be'îvan, Payiza Peyvê, Eroûtîka, Bîhoka Li Pişt Sinor, Bakurê Helbestê eserlerini arkasında bırakan Arjen Arî’nin Türkçe’ye çevrilip Evrensel Yayınları arasında da kimi kitapları yayınlandı. Şair Arî, İki ayı aşkın bir süredir kanser tedavisi görüyordu. 

Kê bibêjim, kê ji bîr bikim: 
Her nav çiyayekî asê 
Her nav dastaneke dêrîn 
Her nav dîrokeke wextbirr... 
Min navek li kurê xwe kir: 
Rizo 
Kalo 
Berzencî... 
Min navek li kûrê xwe kir: 
Qadî 
Simko 
Barzanî... 
Min navek li kûrê xwe kir: 
Mazlum 
Gabar 
Munzir... 
Min navek li kûrê xwe kiryek: 
Yek mir, sedî tol hilanî! 

Şêrgele hebûn; koçek Koçgirî 
Şêrgele hebûn ji hembêza Agrî 
Şêrgele hebûn bi nav İhsan Nûrî 
Şîmal bi şîmal Barzan bi xwe bûn!

Yukarıda bir bölümünü paylaştığım Şêrgele şiiri Kürdün yaşadığı bütün coğrafyalara seslenişin kanıtı Arî şiirine örnekti. Sadece Kürdi değil Kürdistani bir şairdi. Kendisine yakıştırdığım ve her defasında “Sen bizim Aristokrat şairimizsin Arjen” dediğimde tebessümünü eksik etmeyen bir arkadaşımızdı.

Arjen’in yanında Kürtçe bilmeyenler bile Kürtçe konuşmak gereğini hissederdi. Bir yanıyla hak teslimiyetine ihtiyaç duyacaksak; Kürtçenin dil üzerinden militan şairiydi Arjen ARÎ…

Di dil xwe de;
Min şair im, helbestkar im.
Di çav xwe de;
Ristekar im, min peyvkar im.
Ji beyanî Xanî, ji eyanî Goran
Ne şair im qurban, ne şair:
Kurmancîspîkar im, seffar im.

Deme yürekliliğinde bir şairdi.

2007 Ekiminde Mehmed Uzun’un vefatından sonra Kürt halkının ve Kürt siyasetinin entelektüeline, edebiyatçısına sahip çıkmanın çıtasını hayli yükselttiğini bizzat kendisi vurgulamış. Sonra da eklemişti; “Acaba bugünden sonraki yazar ve entelektüel ölümlerinde de aynı sahiplenme yaşanır mı,” diye sormuştu bana. Yanıtı Arjen’in uğurlanışında ve adına düzenlenen şiir ödülündedir. Rahat uyusun. Kürtçenin militanın şairi…