Diyarbakır'ın iletişimdeki yeni  nefesi TİGRİS'le dün yüzyüze buluştum. Uzun zamandır Diyarbakır'da değildim, TİGRİS'le buluşmalarım internet iletişim ağı üzerinden gerçekleşiyordu, yüzünü beğenmiş ve sevmiştim. Dün Diyarbakır'a ayak basar basmaz yaptığım ilk iş gazeteyi görmek oldu. Kağıt üzerinde yüzleştim daha çok sevdim. Birinci ayını geride bırakmış bir gazeteden öte yıllara dayalı bir  yayın gibi  geldi  bana.

Bu nedenle gazetede emeği geçen arkadaşlara Diyarbakır'a kazandırdıkları bu eserden ve emeklerinden dolayı teşekkür ediyorum. 2004 yılından beri Diyarbakır'da mutlaka kaliteli yerel gazetelerin olması için çaba içinde oldum. Bu çabalarımı ortaya yepyeni iki  gazeteyi yayın hayatına kazandırarak netleştirdim. İki gazetede yaptığım işlerden dolayı hiç bir zaman pişmanlıklarım olmadı. Olması ve yapılması gereken işler olarak hayatımın bir parçası olarak gördüğüm bu gazetelerin uzun yıllar Diyarbakır'ın iletişim ve yayın hayatında olmasını arzularım. İnsanın yaşamında hiç bir şey yapmamasıyla bir şeyler yaparak,  o işlerle anılmasının gerçekliğinin yanı sıra verdiği bireysel hazın önemini bilenlerdenim. Her ne kadar yaptığınız işler zaman ilerledikçe size ait olmasa da, ilk aidiyeti aile aidiyeti gibi bir şeydir.

İki deneyimi gazetecilik yaşamımın birer parrçası olarak bir kenarda tutarak TİGRİS'e dönüyorum. Çalışma ortamını, arkadaşlık düzeyinin bir aylık sürede vücut bulmuş olmasını, içerideki çalışma azmini  bir kaç saatlik zaman dilimi içinde kavradım. Sorumlu gazetecilikte zaten böyle yapılıyorsa bir anlam ifade ediyor. Şahsi nedenlerimden ötürü gazetenin mutfak kısmına bu kez dahil olmadım, sadece günlük yazılarımla katkı sundum. Geride bıraktığımız bir aylık süre içinde uzakta bir yerde durmama rağmen, dün gazete merkezine ayak bastığım andan itibaren de yabancılık çekmediğimi de açık yüreklilikle belirtmek isterim.

Diyarbakır'ın gelecek yıllarına hitap edecek bir gazetenin temelleri atılmış. Şimdiden yansıttığı ilkeli duruşuyla varlık nedenlerinin temellerini atmış bir gazete olarak beni heyecanlandırdı TİGRİS. Başlarken mutfağında olmamama rağmen içimden ne geçti biliyormusunuz?

'Bende olsaydım ancak bu kadar yapardım'

Bir ay geride kaldı, çok uzun yıllarında geride kalması dileğiyle.