Kürtler bu saatten sonra uyuyan dostu, uyumayan düşmanı birbirinden ayıracak kadar tecrübeli bir konuma geldi sanırım. Mesele uyuyanla uyumayanı birbirinden ayırmaktı, hayat pratiği bunu çok net gösteriyor.

Ortadoğu coğrafyasında Kürtler açısından dost bulmak zor olsa da bu durum sadece yöneten kesimlerle ilgilidir. Genel anlamda coğrafyanın yöneten kesimlerinin zulmü altında olan ezilen halklar açısından bir sıkıntı yok.

Ezilen halklar, Kürtlerin canları pahasına verdiği mücadelede sadece kendi canlarını, mallarını, topraklarını korumak üzere bir strateji içinde olmadıklarına tanık oldu.

Rojava, Kobane, Musul, Şengal, Kerkük’te DAİŞ çetelerine karşı verilen mücadelede oluşan ortak koruma şemsiyesinin altında sadece Kürtler yoktu. Arap, Türk, Türkmen, Alevi, Ermeni, Süryani, Ezidi halklarının ezilen ve ötekileştirilen kesimlerinin tamamı vardı.

Ortaya savaşılarak kazanılan ortak kader birliği çıktı.

Kahve içerek kazanılmış bir dostluğun ötesinde belki de yüzyıllara hitap edecek bir dostluğun temelinin yeniden dizayn edilmek istenen Ortadoğu coğrafyasında atılmış olmasının sonuçları Kürtler açısından son derece önem arz ediyor.

Yüzyıl önce parçalanarak coğrafyaya serpiştirilen Kürtler, yüzyıl sonra serpiştirildiği alanlarda savaşarak birlikteliğini elde etti. Sınır çizgileri resmen Kürtlerin adına tescilli değilse bile fiilen Kürtlerin kontrolünde.

Bu kontrol mekanizmasının nasıl ve ne şekilde devam edeceği Kürtlerin kendi arasındaki birliktelikleri ve ortak kararlarının nasıl olacağına endeksli

Yani bundan sonrası önemli

Kobane bir zafer ancak nihai bir zafer değil. DAİŞ dâhil olmak üzere hesapta olan olmayan bütün tehlikelerin varlığını gözden kaçırmamak gerekiyor. Tarihten gelen deneyimler ve sonuçlarına baktığımızda; parti ve siyasi oluşumların tek başlarına küçük zaferlere sarılmaları Kürtlerin genel anlamda zarar görmelerine zemin hazırladı.

Zaferleri ortaklaştıranlar kazanımları da ortaklaştırır.

Savaşı kazanmak tek başına zafer olarak değerlendirilmemelidir.

Kürtler asıl zaferi ne zaman kazanır?

Kürtler, yapmayı düşündüğü ancak bir türlü gerçekleşmeyen, sürekli ertelenen KÜRT ULŞUSAL KONGRESİNİ en kısa zamanda toplayıp organize edebilir, dünya kamuoyuna bunun sonuçlarını makul ve kabul edilebilir düzeyde sunabilirse asıl zaferi o zaman kazanacaktır.   

Hiç zaman kaybetmeye gerek yok

Dost uyur düşman uyumaz

Silahlı olanından hiç kuşkumuz yok

Ancak, silahsız zafer elde etmek gibi bir konuma gelmedi mi artık Kürtler?