Son süreçte iki ülkede iki facia yaşandı. Biri Manisa Soma maden faciası, diğeri Güney Kore okul öğrencilerini geziye götüren teknenin alabora olması. Her iki olay dünya da büyük üzüntü yarattı. Ancak her iki ülkede iktidarların ve  sorumlu kurumların yaklaşımları  farklı oldu. İki facia ve iki farklı tutum dünya kamuoyunun gözlerinden kaçmadı. Sizce iki ayrı faciaya karşı; birbirinden farklı, iki ayrı yaklaşımdan; hangisi taktir topladı, hangisi garipsendi.

    Güney Kore’de okul öğrencilerini taşıyan tekne alabora oldu ve basından takip edildiği gibi 300 öğrenci yaşamını yitirdi. Bu facia sonunda kendini sorumlu hisseden okul müdürü intihar etti. Yaşanan bu trajik olay karşısında başbakan iktidar da kalıp kalmamayı önemsemedi. Hiç düşünmeden hemen istifasını sundu. Kamuoyu ve muhalefet hükümeti istifaya davet de etmedi. Ama başbakan madem iktidarım, benim sorumluluğumda bu olay oldu, sorumlusu da benim diyerek ikirciklenmeden kararını verdi. Koltuğa yapışıp kalmadı. Gururu ve demokrasi prensipleri ağır bastı. Ailelerin acıları üzerine iktidarda kalmak istemedi. Ailelerin acıları ve toplumda yaratılan üzüntü dalgasını hiçe saymadı. Bütün dünyada kazalar olur, taktir-i ilahidir demedi. İktidar koltuğunu vazgeçilmez görmedi. Önemsemedi. Kamuoyunun karşısına çıkıp öfkeli, sinirli tavırlar sergilemedi. Ağlayarak üzüntülerini ifade etti. Sahil güvenlik kurumunu kaldıracağını ilan etti. Daha önce yaşanan kimi sıkıntılı ya da beklenen başarılar gösterilemediğinde istifa mekanizması tereddütsüz uygulamaya konulmuştur. Öyle anlaşılıyor ki; bu tavır bir prensip meselesi haline getirilmiş. İmrenmemek elde mi?

         Bizde ise olayın sorumlularını, ihmali olanları ortaya çıkarma yerine durumu nasıl kurtarabiliriz telaşı kendini gösteriyor. Şirket sorumluları hiçbir sorumluluklarının olmadığını ne kadar rahat söylediler. Facianın üzerinden zaman geçtikçe iş güvenliği ve sağlığı konusunda ne kadar boşlukların olduğu ortaya çıkıyor.

 Ayrıca birçok olayda olduğu gibi; kamuoyu önce sakinleştirilerek, sonrada bu mesele de rafa kaldırılacaktır. Zaman aşımına uğratılacaktır.

Faciada yaşamlarını yitirenlerin geride kalan yakınlarının ve ilçe halkının üzerine tomalar sevk edildi. Gazla, basınçlı suyla hizaya getirilmek istenmektedir. Acılı insanların demokratik protesto hakları bile çok görülmektedir. İlçe abluka altına alınarak adeta sıkıyönetim ilan edildi. Bunlar da yetmedi. Yumruk ve tekmelerle protesto etmenin ne olduğunu dünya kamuoyuna göstermiş olduk. Dünya kamuoyu da bundan gerekli dersleri artık çıkarır. Öyle hükümet başkanını protesto etmenin kimin haddine olduğu artık anlaşılmıştır. Ne yapalım biz de böyledir. Öyle kışkırtmalara gelip protesto etmek de ne demek. Hayatını kaybedenlere tazminatları verilecek, hayatta kalanların maaşları da verilecek, üstelik psikolojik destek de cabası, daha ne istiyorlar?

İki ülke, iki facia ve iki kültür. Seçip beğenmek sizlere kalmış.