Hırsızlık, babadan mı oğula oğuldan mı babaya geçen bir meslek mi değil mi? Bilemiyorum. Ancak, çete ya da çetelerin Diyarbakır’ı soyup soğana çevirdiklerinin tanığıyız.

Pandemi yasaklarından kaynaklı sessizlik ve ıssızlığı fırsat bilen hırsız tayfası, özellikle Yenişehir, ofis, şehitlik bölgelerinde  mesleğin zirvesindeler adeta. Günde en az 3-5 dükkan, ev soyan hırsız takımı vatandaşı canından bezdirdi.

En son Güneydoğu Güncel gazetesinin Rızvanağa caddesinde bulunan ofisini soyarak tarumar ederken, hızlarını alamayıp şehitlikte devletin kurumunu da soydular.

Diyarbakır valiliğine bağlı Şehitlik Aile Destek Merkezini de soyup soğana çevirdi hırsızlar. Pendemi nedeniyle bir süre önce faaliyetlerine ara verilerek, kapısına kilit vurulan aile destek merkezini hedef alan hırsızlar, merkezde görevli olmamasını da fırsat bilerek gönüllerince soydular. Merkezdeki bilgisayarların yanı sıra, klimaları da söken hırsızlar, dış üniteleri de çalmayı ihmal etmedi.

Vatandaşları canından bezdiren hırsızların hızlarını alamayıp devletin kurumlarına yönelmesi gerçekten ‘pes’ dedirtti. Hırsızların bu son icraatı doğal olarak espiri konusu oldu.

Yurttaşlar, hırsızların devletin kurumlarına yönelmesi karşısında kendilerine yönelik soygunları gerçekleştirenlerin yakalanmasını talep etmekten vaz geçtiklerini dile getirerek, “Devlet önce kendisini soyanları bulsun. Onları bulmadan bizi soyanları hiç bulamaz” gibi kinayeli sözler kullanmaya başladı.

Haksız mı yurttaş?

Devlet kendisini soyanları bulabilir mi, bulamaz mı, bilemiyorum. Ancak, yurttaş siteminde çok haklı.

Devleti ve milleti soyanları bulmak, Devletin boynunun borcu olsun mu?

Vallahi olsun!

Her türlü soyulmaktan gına geldi.

Naci Sapan