Siyasetin ‘cambazlıkları’ devrede.

Hem varım hem de yok um ikileminin siyaset kurumuna fayda sağlayacak, toplumu ise gerecek türden ustaca planlamaların devrede olduğu anları yaşıyoruz.

‘İstemem yan cebime koy’ halleri devrede.

Süslü, sert, cazibeli, milliyetçi, ülkücü, türkücü, vatansever, yurttaş sever, emekli, emekçi dostu, biraz muhafazakâr, biraz solcu, biraz demokrat, biraz İslamcı söylemlere, bir miktarda fedakârlık içeren davranış biçimlerine daha fazla tanıklık edeceğiz.

Cambazın ip üstündeki yürüyüşünü bize gösteriyorlar.

Pür dikkat kesilmiş izliyoruz

‘Düştü, düşecek’ endişesinin yoğunluğu içinde korku kulvarı güzergâhında yolculuğa çıkarılmış vaziyetteyiz. 

Bir tarafta savaş ‘tamtamları’ çalıyor

Diğer tarafta çözümsüzlük masada

Çıkış yolunun olmadığını gösteriyorlar

Seçmenin gösterdiği çıkış yolundan sapıldığı için yön tayini artık seçmene ait değil, seçilene ait bir zemine çekilmiş durumda.

Cambazın ayakları titriyor

Ya da özellikle titretiyor cambaz ayaklarını

Siyaseten düşüşün zararlarını hesaplayalım diye

Cambazhanedeki ‘yankesicilik’ yöntemi gibi bir durum mu?

‘Cambaza bak Cambaza’ diyerek dikkatleri cambazın üzerine çekerek milletin cebinin boşaltılması gibi bir durumla karşı karşıyayız!

Vatandaş hep cambaza bakmaz ya!

Ya da elini cebinden çıkarmadan bakar cambaza

7 Haziran’da bunu bir miktar gerçekleştirdi vatandaş

Buna rağmen;

Mesajı alamayanlar/almak istemeyenler/

Kendisi için algılamayanlar/algılamak istemeyenler/

Erken bir seçim denemek istediğinde bu kez vatandaşın kendilerine cambazı işaret edeceğine inanmıyor olsa gerek.

**

Ve bugünden itibaren başlıyoruz,

Siyasetin ‘istemem yan cebime koy’ numaralarının tanıklığına.

Şimdilik ölü taklidi yapıyorlar

40’ı tamamlandığında ne olur?

Ya ruhuna El Fatiha!

Ya da ‘cambaz’ ı göstermeye devam