Son dönemlerde bakıyorum da Diyarbakır’a ilgi büyük, tahminde sınıfta kalacağımız yoğunlukta bir profil bu kente olan ‘aşkını’! Fısıldamaya çalışıyor, boy boy fotoğraflar veriyorlar, kentte bir karşılıkları varmış gibi.  

Ne çok Diyarbakır sevdalısı varmış!

Dernekler, platformlar, ocaklar, gençlik dernekleri, sporcu eskileri, gruplar halinde Diyarbakır’a geliyor, kente olan sevdalarını, bağlılıklarını sunuyorlar!

Kıskanıyoruz doğrusu!

Bir sevgimiz kalmıştı tarih hafızamıza kazılı doğup büyüdüğümüz kente dair, onu da sahiplendiler.

Sevgi yarışının 100 metrelik koşucuları sarmış etrafımızı, ‘ACİL’ koduyla çalışıyorlar.

Bu ACİL koduyla çalışanların son kullanım tarihinin 16 Nisan’la sınırlı olduğunu tahmin ediyorsunuz değil mi?

Sevgi yarışının 100 metrelik koşucularının uğrak yeri de Valilik ve Büyükşehir Belediyesi.

Valiliği bilmem ama Büyükşehir Belediyesinde aralanan rant kapısı iştah kabartmış olabilir.

Yoksa bu yoğunluk niye?

Bu kentin tarihini yeniden yazma gibi bir gayret mi?

Çok zor be dostum!

Yazarak olmuyor

Hamaset nutukları ile olmuyor

Fotoğraf vererek olmuyor

Var olma ile ilgili bir durum bu.

10 bin yıllık sırrın sahibi bir kentin genetik kodlarının 16 Nisan’a endeksli ‘ACİL’ kodlu, aynı zamanda ‘Biat et rahat et’ anlayışına evirilen bir çizgiye gelme şansı yok. Bu kent zaten biat etmediği için rahat etmedi/etmiyor.

Bu çakma sevdalıları tek tek not ediyoruz

16 Nisandan sonra da bekleriz.

Neden mi?

Belki de sevdalarının ruh halini tazelemek için.

Tazelemek gibi bir ruh halinin aidiyeti söz konusu ise tabii ki

Kendimiz için değil, biatsız bir geliş olacağı için

Bu davette bizden olsun.

**

Gerçek ilgi, alakanın ne olduğunu ben anlatayım çakma sevdalılarda öğrensin.

Pazar günü Dağkapı ciğercisinin kapısında oturmuş sohbet ediyoruz.

Diyarbakır’a yabancı orta yaşlarda bir amca, eşi ve oğlu ile yüz yüze geliyorum.

Amcam tanıyor beni televizyon ekranından, Halk TV izleyicisi.

Yozgatlı, Sosyal Demokrat bir aile, kızları Elazığ’da doktor, Pazar gününü merak ettikleri Diyarbakır’a ayırmışlar. Hewsel’i, Gazi köşkünü, surları, sur içini gezecekler. Diyarbakır adına samimi bir misafirliğin bütün kokusu var üzerlerinde. Sadece ilgi duydukları Diyarbakır’ı gezmeye, tanımaya, kokusunu almaya gelmişler. Gezi güzergâhlarını birlikte belirliyoruz, Diyarbakır’ın samimiyetine teslim ediyoruz onları. 

Valiliği, belediyeyi sormuyorlar, onların merakı Diyarbakır.

Biata endeksli sevda mı, Yozgatlı ailenin sevdası mı?