Sêre Salê (yeni yıl) kutlamaları kentin monoton akışına ayrı bir hareketlilik getirdi. Konserlere ve etkinliklere katılan insanların hayatında ayrı bir iz bıraktı. Ritüeller eşliğinde yapılan etkinlikler renkli görüntülerin ortaya çıkmasına neden oldu. Bir gece de olsa ekonomik sıkıntılar yaşayan insanların sıkıntılarını unutarak coşkuyla eğlendiler. Hatta orta yaşın üzerindekiler geçmiş zamanlarda köylerindeki kutlamaları hatırladılar. Anıları yeniden canlandı.

Geçmiş zamanda insanlar yaşam ve doğayı daha iyi anlamak, çalışma ve yaşamlarını düzenlemek için zamanı aylara, mevsimlere ve günlere böldüler. Bu ihtiyaçtan dolayı da takvim de düzenlediler. Yılbaşı da bu günlerden bir olarak kabul edildi. Özel anlam verilen bu günleri kültürel ve inanç sistemlerine göre kutladılar, hatta bu günler gelenekselleşerek rutin bir kutlamaya dönüştü.

Yeni yıl, Hicri takvime göre 31 Aralığı 1 Ocağa bağlayan gece olarak kutlanırken Miladi

Miladi Takvime göre birçok halk 31 Aralığı 1 Ocağa bağlayan geceyi yeni yıl olarak kabul edip kutlarken; Hicri Takvime göre kutlamalarını yapan Mezopotamya halkları 13 Ocağı 14 Ocağa bağlayan geceyi ‘Sêre Salê’ olarak kutladılar.

Kentleşmeyle birlikte son yıllarda unutulmaya yüz tutmuş olsa da son yıllarda tekrardan kutlanmaya başlanmıştı. Geçmişi ise Sümer ve Babil’lere kadar uzanan ‘Sêre Salê’ kutlamaları bu sene diğer yıllara göre daha yaygın ve coşkuyla kutlandı.

Tarih boyunca farklı inanç ve kültürel değişimler yaşanmış olmasına rağmen Kürtlerde bu gelenek koruna gelmiştir. Doğaya olan bağlarının güçlü olduğunu da ortaya koyan bu gelenek, kırsal alanlarda Kürt müziği eşliğinde halayların çekildiği, geleneksel şarkıların söylendiği, köy oyunlarının oynandığı, hediyelerin verildiği, dileklerin tutulduğu bu kutlamalar aynı zamanda, toplumsal dayanışma, aralarındaki kültürel ve toplumsal bağları güçlendirme açısından da önemli yer tuttu.

Sêre Salê Mezopotamya uygarlıklarına kadar uzanan ve binlerce yıldır kutlanan kadim bir gelenek oldu.

İçinde doğulan bu kadim kültürün unutulmaması ve yaşatılması açısından, özellikle kentlerde kendi kültürlerinden uzaklaşan çocukların öğrenmeleri ve yaşatılması açısından önem taşımaktadır.