Yurttaşını sürekli ‘sabıkalılar’ listesine dâhil ederek kendini ‘temize’ çıkarmaya çalışan bir devlet anlayışının varlığını sürdürmeye devam etmesi yurttaşla devlet arasındaki makasın giderek daha fazla açılmasına neden oluyor.

Yıllardır uygulanan bu yöntem nedeniyle devletin ‘sabıka’ dosyası da bir hayli kabarık duruma geldi. Çorum’dan, Kahramanmaraş’tan, Madımak’tan, Roboski’ye, HDP’nin Diyarbakır’daki mitinginde patlayan bombaya kadar uzanan katliam listesinde silikte olsa devletin parmak izlerine rastlıyoruz.

İhmal, gözden kaçırma, tedbir almama gibi nedenlerin arkasına sığınarak unutulmaya terk edilen bu katliamların yurttaşın yüreğinde, belleğinde bıraktığı derin izler devletin parmak izleriyle sürekli çatışma halinde. Bu olaylar çözülmedikçe, sorumluları ile ilgili adalet çarkı adil bir şekilde döndürülmedikçe bu çatışma halinin devamını engellemekte mümkün olmayacak.  

Aradan 22 yıl geçti. Madımak ta yakılarak katledilenlerin yakınları, yoldaşları, devletin şahsında hesap soruyor, adalet istiyor. IŞİD’çi anlayışın 22 yıl önceki temsilcisi konumundaki tescilli katillerle ilgili adaletin uyguladığı, yüreklere azda olsa su serpecek tek bir adil karar yok ortada. Roboski dosyası zaten yok.

Kabarık dosyalar sürekli kapalı tutuluyor.

Kapalı tutuldukça da sorumluları ortaya çıkmıyor, sabıkalar devletin hanesine yazılıyor.

**

‘Başarılı’! çalışmalarından dolayı sürekli ‘taltif’ e layık görülen Diyarbakır emniyetinin HDP mitinginin bombacısını nasıl atladığına bizzat Emniyet Genel Müdürlüğünün başlattığı soruşturma ile tanıklık ediyoruz.

İhmal, gözden kaçırma gibi hangi neden ileri sürülürse sürülsün, asker kaçağı olarak aranan, iç yazışmalarda adı geçen bir şahsın kaldığı otelden alınarak daha sonra serbest bırakılmış olmasının izahı yoktur.

Bu soruşturmanın sonucunu bekliyoruz.

Hatta bu soruşturma devam ederken ilgili birimler, onların sorumluları, emniyet müdürünün görevden alınmasının hukuk devleti anlayışının gereği olduğunu hatırlatmamıza gerek yok sanırım.