KAVUŞMAK YOK OLMAKTIR ...

Haydi Henry ! 
Şimdi yazma zamanıdır.
Öyle şeyler yazalım ki seninle ;
Hiç bir sözcük , cümleleri bu kadar şereflendirmemiş olsun .
Öyle cümleler kuralım ki ,cümle alem içinde anlam bulsun .
Daha ilk hamlesinde son noktayı koyalım .
Sonrasını düşünmeden öyle şuursuzca yazalım .
Öyle bir cümle kuralım ki öğelerine ayrılmasın .
Yek vücut bir yükleme tutsak öznesizliklerde yok edelim tüm bildiklerimizi .
Haydi Henry .
Şimdi yazma zamanıdır .
Okuyanın canını okutan cinsten bir canla hissederek yazalım .
Öyle bir başlayalım ki cümleye , cümle kendi aleminde
Alemler ise cümlede can bulsun .
Yazdıklarımızın sarhoşluğunda bizi nereye götüreceğini bilmediğimiz 
sözcüklerle zincirleyelim kalbimizin dilini .
Sözün eriştiği son noktayı hiç düşünmeden 
koparalım kelimelerin kıyametini .

                      ***

Bizim açımızdan " su " hayattır değil mi ?
Peki ya " su " açısından baktınız mı hiç hayata ?
Bizim açımızdan su olmazsa hayat olmazdı değil mi ?
Peki ya su açısından ne olmazsa hayat olmazdı ?
 

Bir " Henry yazısı" der ki :
Hangi açıdan bakarsan bak Henry .
Hangi açıdan değil ; hangi acıdan baktığınla ilgilidir mesele .
Her açıdan canını acıtan bir hayatı .
Açısıyla değil , acısıyla bilirsin .

Suyla aynı acıdan bakmadıkça ; sudan bahanelerimizin yanılgısında boğulmaya devam edecek , suyun tadı "yoktur" algısıyla suyun acısını hiç bir zaman bilemeyeceğiz.
Neyse , sudan bahanelerimizi bir kenara bırakalım da , suyun hikayesine kulak verelim.
Yanıcı ve de yakıcı özellikteki iki elementin hikayesidir bu . Zamanın birinde diye başlayamayacağımız bir cümlenin aleminde ; kavuşmayı arzulayan hidrojenle oksijenin hikayesidir .
En acıklısından ama en acıklısından bir hikayedir bu .
Bir varmışını kaybetmiş ; bir yokmuşluk meselesidir bu .
Aşka susamış iki elementin birleşmekte ki arzu "su."
Yok olmak pahasına bir olmanın duygu"su" dur bu.
Yanıcı ve de yakıcı iki elementten oluşur, "su "
Yana yakıla kavuşmayı arzulayan bu iki element ;
birleşip kendi celladını hazırlarlar .
Su onları söndürecek ve de "yok" edecektir .
İki aşık "Kavuşmak yok olmaktır" diyecek .Ve de suya yaşam vereceklerdir.
Bir Henry yazısı der ki :

" Aşk "yok" tur . Ve de her şey yoktan yaratıldı. "