Ali Güzel yazdı: Vecdi Subaşı Ölmüş Dediler

Benden galiba iki yaş büyüktü. İlkokul, ortaokul ve lisede benden iki yıl önce idi. Ziya Gökalp Lisesini de aynı şekilde benden önce bitirmiş, benim de daha sonra girdiğim Ankara Hukuk’a girmişti. Fakat önceleri hukukla başı pek hoş değildi, çalışmaktan sıkılıyordu. Biz fakültenin arka tarafındaki “Hukuk Yurdu” denilen yurdun girişindeki havasız ve ter kokulu büyük okuma salonunda baharın yazın gevşetici, bunaltıcı sıcağında ders çalışıp sınavlara hazırlanırken Vecdi elinde kitap olduğu halde gelir ancak oturmazdı. Ayaküstü sohbet ederken oturup çalışsana dediğimizde “Yok, burası çok ilim kokuyor” deyip çıkar giderdi. Espriliydi. Fakülteyi biraz gecikmeli bitirdi. Bandırma’ya yerleşti, orada avukatlık yapıyordu. İlk yıllarında, galiba kırk yıl kadar önce Bandırma’da ona uğramıştım, evinde de misafir etmişti. Akrabası olan eşiyle birlikte Ergani özlemi içinde idiler. Yüreğinde kin, aklında hile hurda barınmazdı. Her birimiz bir yana savrulmuşken şimdilerde hafızalarımızda yaşattığımız çocukluğumuzu, geçmişimizi barındıran Ergani ve Diyarbakır hasreti ise onun da yüreğinde sönmeyen bir ateş harmanıydı. Zaman zaman şiirlerine rastlardım. On beş yirmi yıl kadar önce gazetede fotoğraflı bir haber görüp okumuştum. Kırk yıllık bir davayı kazanan Avukat Vecdi Subaşı kabristanda müvekkilinin mezarı başında mahkeme kararını okuyordu!

Sevgili Vecdi’ye saygı ile rahmet dilerim, toprağı bol olsun. Kardeşi Vecihi’yi de belki yarım asırdır görmedim, bir de kız kardeşi vardı galiba. Ana babası rahmetlidir muhtemelen. Hayatta olan tüm yakınlarına, eşine, çocuklarına, sevenlerine başsağlığı dilerim.