İlyas Akengin / ÖZEL
Evinden ve dükkanlarından geriye kalan iki yorgan, bir döşek ve dondurma makinesinin hurdasını Dicle nehrinin kenarına dökülen molozlar içinde çıkaran Kılıçcı, “Başbakan geldi, Sur’da konuştu; ‘bütün vatandaşların rızası alınacak’ dedi. Bizim evimiz, dükkânlarımız eşyalarıyla birlikte yerinde yok, hepsi çöpe gitti. Şuan elimde bir kâğıt parçası dışında hiçbir şeyim yok, nasıl alacaklar benim rızamı?” diye sordu.
Sur’da Kurşunlu cami arkasında oturan Fikriye Kılıçcı, “Evimizden hiçbir eşyayı çıkarmamıza izin verilmedi. Evimiz yıkıldı ve ev eşyaları da evin molozlarıyla birlikte çöpe atıldı. 3 dükkânım vardı, hepsi gitti. İzin verilseydi evimizin, dükkânımızın eşyalarını bari alsaydık. Hiçbir şey alamadık, eşyalarımın hepsi çöpe gitti. Molozların atıldığı yere gittik, iki yorgan bir döşek bir de dondurma makinesinin hurdasını ancak çöpten çıkarabildik. Dondurma makinesini hurdacıya 200 TL’ye ancak verebildik. 4 gün boyunca molozların atıldığı çöplüğe gittim eşyalarımı çöpte gördükçe ağladım. Her şey kullanılamaz haldeydi, bütün emeğimiz çöp olmuştu.
Sur’da hala yasak kalkmadı, yasak kalsa da artık bir evimiz yok. Bugün elimizde bir tapu dışında hiçbir şey kalmadı. Hasar tespiti yapılacakmış, onu nasıl yapacaklar ev yok ev… Evimiz, dükkânımız eşyalarıyla birlikte yerinde yok, hepsi çöpte. Başbakan geldi, Sur’da konuştu; ‘bütün vatandaşların rızası alınacak’ dedi. Bizim evimiz, dükkânlarımız eşyalarıyla birlikte yerinde yok, hepsi çöpe gitti. Şuan elimde bir kâğıt parçası dışında hiçbir şeyim yok, nasıl alacaklar benim rızamı? Yılların emeği var hepsinde, şimdi bütün emeğim çöpte, bana verecekleri 10 bin TL ile nasıl alacaklar rızamı? Şimdi üç aile bir evde kalıyoruz. Bize yapılanlar büyük bir haksızlıktır. 650TL’ye ev kiraladık, evimizde hiçbir eşya yok. Bize bu yaşamı reva görenlere asla hakkımızı helal etmiyoruz.”