Öyle zamanlar olur, duygu ve düşünceleri anlatmak için kelime ararsın. Harfler ile saklambaç oynarsın. Yazma umudu ile kalemi aldığında, harfler seni sobeler ve kelimeler yetersiz kalır. Sanırım bu zaman zor zamanlardan olsa gerek yazmak ve anlatmak için.
Uzun zamandır konuk etmediğimiz Xale Pişar’ı aradım. Duygu ve düşünlerini sordum. Mecburen yine telefonda konuştuk. Onun telefonu manuel akıllı olduğu için (bu ara çok sık kullanılan facetime yerine) zorunluluktan kaynaklı normal hat üzeri görüştük.
Hal hatırdan sonra Xale Pişar tane tane herkesin anlayacağı bir dille anlatmaya başladı:
Biz Kürtleri tek kelime ile anlatın deseler, Hawar derim. Tarihin geçmiş ve güncel tüm
Sayfalarında, Hawar bir çığlıktır. Herkesin gördüğü ve nasır tutmuş kulaklarda çınlayan bir çığlık. Yeğen İnsanın içinden haber dinleyesi gelmiyor. Tarihin mazlum günah keçisiyiz sanki. Kemal Sunal’in bir filmi vardı şimdi aklıma geldi. Kabadayı her krize girdiğinde Mazlum’u çağırtır rahatlayana kadar döverdi. Yani anlayacağın, kim krize girse Mazlum’u getirin diyor. Yüzyıllardır diğer komşu halklara kardeşiz dedik onlar ise bize Mazlum muamelesi yaptı.
Bir şey hep dikkatimi çekmiştir. Cumhuriyet dönemi iki halk hep fıkralara konu edilmiştir. Bunun bir asimlasyon politikası gereği olduğunu biliyorum. Laz’lar da Temel ve Dursun, Kürtler’de Meheme. Kaplama dişler arasından aşağılayıcı sahte gülüşlerin konusu olan Temel ve Meheme.
Özellikle 1990 ‘lı yıllarda özel savaş politikaları ile bir dönem solun kalesi olan Karadeniz’i devşirmeyi başardılar. Bu gün ülkeyi yönetenlerin ve iş insanlarının çoğunluklu kesimi Karadeniz’lidir. Osmanlı döneminden kalan bir devlet geleneğidir “devşirme”. Kürt Meheme devşirilmeyince kafasından sopa eksik olmadı.
Her savaşta ne de olsa arkamızda diye Kürt Meheme nöbete gönderildi. En son birlikte savaşarak kurulan Cumhuriyet sonrası adını bile söyleyemez duruma getirildi. Meheme’yi Mehmet yapmak için her türlü yola başvurdular. Sözde kardeşti özde ise adı bile yoktu. O da haliyle itiraz etti. Yav yıllardır kardeşiz dedik başımızda kırmadığınız sopa kalmadı.
Bari komşu olalım dedik ona da yok diyorsun. Eee ne yapalım bir canımız kalmış onu al bari. Onu da almaktan çekinmiyorsun. Yav kendi toprağımızda evimizi yapalım, ekolojik, kadın özgürlükçü, barışçıl bir kardeş komşunuz olsun diyoruz ama karşılığı evimizi başımıza yıkmak oluyor. Yüzyıllardır kavgalı olduğunuz ve her kavganızda yanınızda olduğumuz Arap ve Acem olsaydık sorun olmazdı.
Bak yeğen yine tansiyonum çıktı. Zaten tansiyon hastalığının coğrafyamızda yaygın olması boşuna değil. Tarih kolumuzda tansiyon aleti gibi olmuş. Hele bana bir limonlu kant getirin. Neyse fazla uzatmaya gerek yok gören görüyor ve duyan da duyuyor. Son sözüm Temel arkaşşş için olsun. Kal sağlıcakla.
Preze hayat doğru yaşanmaz Temel.