“ Yaşamı sevgiyle oluşturmak, mülk edinme saçmalığı değildir.”
Bilge Kadın
En berbat yaşam, neyi yaşadığını bilmemektir. Yaşamın bu hali insanı gerer, çileden çıkarır ve boş bir hayat oluşturur. Kendini buna mahkûm eden yaşamlar ise tarifi olmayan bir düzensizlik yaratır. Evlilik kurumu bunun başında gelmektedir. İnsanı çepeçevre saran bu kurumu sorgulamak elzemdir. Kadın ve erkek çiftinin bir araya gelmesi, bunu yaşamsal bütünlüğe oturtması ve neşe içinde sürdürmesi gayet doğaldır.
Oluşumun Kendisi İkilidir
“Saçmalık da bir oluşum halidir ama yaşamı ve hakikati doğurmaz.”
Bilge Kadın
Oluşum ve oluşmak, farklı iki varlığın bir araya gelmesiyle mümkün olur. Tohum ve toprak, hidrojen ve oksijen buna dayalı bir oluşmadır. Bir bütün halinde olan metal ve ametaller oluşumun alt yapısıdır. Hangi örnekten yola çıkarsak çıkalım oluşumun temelinde farklı olan iki varlık vardır. Bunlar birbirine zıt olan şeyler değildir. Farklılık doğanın gelişim seyrinde, oluşuma giden renkleri anlatır. Kadın ve erkek çiftinin bir araya gelmesi de bu oluşum sürecinin bütünlüğünü kapsar. Bu, yaşamın ve gelişimin esasıdır. Buna aykırı hareket edemeyiz.
Doğal Olan ve Doğal Olmayan
“ Özgürlük, sana ait olmayanlara isyandır.”
Bilgi Kadın
Her çiftin bir araya gelerek sevgi ve aşkla oluşması doğal olandır. Evlilik kurumu ise doğal değildir. Doğal olmamasının nedeni, insan eliyle oluşturulmuş yapay bir kurum olmasından dolayıdır. Evlilik kurumunu oluşturan zihniyet, problemli bir zihniyettir. Özgürlük, buna isyandır.
Evlilik Kurumunun Gelişimi
“Kendine dönmeyen insanın boşlukları daimidir.”
Bilge Kadın
Kadın, toplumsal yaşamdan uzaklaştırıldıktan sonra bir mahkumiyet yaşadı. Mahkumiyeti yaşatmak, nasıl bir zihniyet yapısı içinde olunduğunu gösterse de, mahkumiyeti devam ettirmek de aynı zihniyete dahil olmayı gösterir. Evlilik kurumu bu mahkumiyetin sonucunda inşa edildi. Elde tutabilmek ve kontrol edebilmek için bu kurumun başına bir erkek yerleştirildi. Bu erkeğin görevi kadınla oluşmak ve gelişmek değildi. Daha çok yaşam alanını sınırlandırmak, ortadan kaldırmak, yaşamsal bütünlüğün gelişmesine izin vermemek ve bütünsel gelişimi engellemekti. Bu, özgür yaşamın engellenmesiydi. Buna bir kılıf uydurabilmek için de evlilik kurumu denilen bir yapı oluşturuldu. Yüzyıllar içinde bu kurum kendini meşru hale getirdi ve herkesin vazgeçemeyeceği bir yapı oldu.
Gösterişe Dayalı Bir Vitrindir Evlilik
“Yaşamak ve özgürlük, vitrinlik bir gösteri değildir. Gösteri, hayata olan yabancılaşmanın ifadesidir.”
Bilge Kadın
Tiyatrocular bir oyunda “Hocam, nikâhtan sonra hayat var mı” diye bir soru sorarlar. Bu, manidar bir sorudur. Evlilik kurumunun ne hale geldiğini gösteren bir sorgulama sorusudur. Evlilik kurumuyla gerçekleşen budur. Hayatı bitiren de vitrinsel evliliğin tabela halidir. Kadın ve erkek olarak sevgi bütünlüğünde buluşmak, aşkı yaşamak, hayatla var olmak, olması gereken bir oluşma halidir. Evlilik, böyle bir gerçek değildir. Evliliğe adım atan insan, evleneceği insanın ne iş yaptığına, imajına, konumuna, parasına, görüntüsüne, etiketine, prestijine kısacası makyajına bakar. Kadın kadının, erkek erkeğin malzemesi; kadın erkeğin ve erkek kadının malzemesi haline gelir. Toplumsal vitrinindeki yerini ve konumunu bu şekilde alır ve gizler. Tabelanın ışıltılı hali herkesi cezbeder ve bir araya getirir.
Hayatın Sönükleştiği Yer
“Hayat seninle başlar, seninle biter. Nasıl bir hayatın içinde olduğunu görebilmektir özgürlük ve paylaşım.”
Bilge Kadın
Tabela evliliği ile buluşan insan, çok kısa bir süre sonra nasıl bir cehenneme düştüğünü görmeye başlar. İlişki ve hayat vitrindeki gibi görünmez ve tabeladan yansıyan ışıltı çok çabuk söner. Işıltı sönünce arka planda olan gerçekler açığa çıkar. Birbirini yiyen, tüketen, kayıran, korkutan, inciten birbirine karşı konumlanan ve yabancılaşan bir durum çıkar ortaya. Bu duruş ve yaklaşım evlilik kurumunun ne kadar yapay, sahte, sonradan oluşturulmuş ve insanları birbirine kıydırtan bir yer olduğunu gösterir.
Özgür Eş Buluşması
“Buluşmak bir anlam seviyesidir. Anlamını yitirmiş insanın seviyesi, her şeyin yitimidir.”
Bilge Kadın
Özgür eş buluşması, tabela veya vitrin evliliğine benzemez. Kadın ve erkeğin yaşamsal gelişimi, sevgi ve aşkın olduğu bir buluşma olur. Yaşam ve doğanın neresine bakarsak bakalım bunu görebiliriz. Sevgiyle oluşmak, aşkla yaşamsallaşmak bu buluşmanın kaynağıdır. Nikâhtan sonra hayat var mı sorusu bu buluşmanın içinde yer almaz. Özgür eş buluşması, yaşamı sevgi dolu kılan, yaşatan, ilerleten ve hep neşe içinde tutan bir bütünlüğü ifade eder. Bu da insanın kendini bilmesinden geçer.