Tüm Türkiye’de olduğu gibi Diyarbakır'da milletvekili adaylarının kim/kimler olacağını merak ediyor.
Günde belki 50 telefon alıyorum.
Kulis bilgileri çok, ancak ben de bilmiyorum.
Birinci sıra adayları günlük, saatlik değişiyor
Parti genel merkezleri, tüpçünün Loto-toto merkezi gibi.
Genel merkezde dostu, arkadaşı olan kendini 1.sırada konumlandırıyor. Partisinin 2-3 Milletvekili çıkaracağını iddia edenler, özellikle Diyarbakır’da kimse ikinci yâda üçüncü sırada olmak istemiyor. Çok güçlü olduklarını iddia eden sağ müttefiklerin de derdi CHP listelerinin birinci sırasında yer almak. Sıranın garanti olduğunu düşünen herkes birde mevzi alıyor, gerisi umurlarında değil.
Bir, iki, üç, aslında çok önemli değil. Amaç, cumhurbaşkanlığı ile birlikte parlamento çoğunluğu ise, 12. Sıraya kadar konumlanma arzusu samimiyettir. HDP-YSP’de olduğu gibi.
Gücü, ortaklaşarak kullanmak önemli, özellikle şimdiki zaman açısından son derece önemli
Bu siyaset-aday konusunda HDP kazançlı çıkar gibi.
Şimdiden 7 Haziran tablosu görünüyor; Yani 11-1 gibi, ya da 10 tamam.
Gerisi ‘Allahın takdiri’ gibi bir durum.
Sahada, gece gündüz özveriyle çalışan tek parti HDP.
Onlar Partiye çalışıyorlar, adaya değil.
Hele bir de kentin tanıdığı, bildiği adaylar olursa, işin şekli çok değişir.
Partiler, Diyarbakır’da her ne hikmetse ‘ithal’ aday, bürokrat, siyasetçi politikası uyguluyor.
O da ilginç bir durum.
O şatafatlı STK’ların da hiç çıtı çıkmıyor.
*
Yine de, CHP Genel merkezi aday tercihini CHP’li olandan yana yapmalı.
‘Doğu masası’ fikri de öz eleştiriyi hak ediyor.
Kurgulandığı gibi sonuç alınmış olsa, temellenmiş olsa, başta Diyarbakır olmak üzere bölge illerinde dışarıdan aday arayışına gerek kalmazdı. (Bu durumu da seçim sonrası ayrıca tartışıp, konuşacağız)
*
Kim/Kimler aday?
Pazar gününe kadar sır!
İngiltere'de Hintli Müslüman yurttaş, üye olduğu partisinin genel başkanı, ardından da başbakan oldu. İskoçya’nın Pakistanlı yurttaşı da üyelikten genel başkanlığa, başbakanlığa oturdu. Liyakatle, yetenekle, bilgi, birikimle parti içinde yükseliyorlar. Kendileri de, seçmenleri de ne olacağını biliyorlar. Süreç, açık, şeffaf, demokratik ölçülerde yürüyor.
Sorunda olmuyor.
Loto totoya kapalı siyaset modeli var çünkü.
Genel merkezlerin ya da genel başkanlarının iki dudak arasından zirveye çıkılmıyor, demokrasi merdivenlerinden çıkılıyor. Ülkelerin gidişatı siyasetin loto-toto zamanlarına değil, demokrasi ve liyakate endeksli planlanıyor.