Sağlık bakanı özel hastane sahibi, otel sahibi turizm bakanı olunca, sonuçta böyle oldu.
Para kazanmak için her şeyin mubah sayıldığı, mubah olduğu bir dönemin içinden geçiyoruz.
Yurttaş müşteri, bunlar ticaret erbabı.
Kandır, dolandır, kazan.
Komple çeteleşmiş bir yapıya doğru gidiyoruz, sistemi ele geçirmiş vaziyetteler.
Adalette, sağlıkta, eğitimde çeteleşme olur mu?
Olmaz!
Olmuş işte.
Adalet alanında; cezaevinde olması gerekenler dışarıda, dışarıda olması gerekenler içeride.
Sağlık, ortada. İki gündür bebek katillerini konuşuyoruz. Özel hastanelerin devleti nasıl soyduğunun ortaya çıkması bir yana, vatandaşın sağlığıyla nasıl oynadıklarının cevabı yok.
Bu çetecilik önceden de vardı, ancak, bu şekildeki ciddi temelleri özelleştirme denen bir süreç başladığında, özelleştirme idaresi diye bir kurum hayata geçirildikten sonra atıldı. Bu süreç, çeteciliği organize suç örgütü haline getirdi, bu suç örgütü bütün alanlara hâkimiyet kurdu. Şirketler kuruldu, ihalelere girildi, ihale alanlar tehdit edildi, ellerinden ihaleleri alındı.
Sonuçta, bir sistem oluştu.
Tekel ve şeker fabrikalarından başlayan, marinalara kadar uzanan ihale süreçlerini, devir teslim süreçlerini gözden geçirelim. Film şeridi çok canlı, çok net, çok görünür olmaya başladı. Şimdi, mızrak çuvala sığmıyor, çuvalın her tarafından mızrak fışkırıyor. Bununla da kalmayacağını biliyoruz.
Sonuç ortada; Sağlık çöktü, eğitim çöktü, ekonomi çöktü.
Sağlık, eğitim kurumu, fabrika, hatta toplum zararına ne kadar özel soygun merkezi varsa, tamamının kapatılıp, devletleştirilmesi lazım. Daha doğrusu, komple özelleşmiş bir çetecilik var, bunun ortadan kaldırılması lazım.
Sağlık ve Eğitim tamamen Devletin kontrolünde olmalı, kurumların tamamı devlete devredilmelidir. Özellikle özel hastanelerin tamamı bulundukları alanda Devlet hastanelerine dönüştürülebilir. Halkın sağlığının da devletin kontrolünde olması sağlanabilir. Böyle olduğunda Devlet ayrı, halk ayrı soyulmaz.
Eğitim alanında da aynı durum söz konusu.
Devlet ayrı, vatandaş ayrı soyuluyor.
Hepimiz için geçerli; Paramız olmadığı için eğitim ve sağlık hizmeti alamadığımız ülkenin yurttaşı olarak nasıl mutlu olacağız?
Üstelik sayısız kalem üzerinden vergi ödediğimiz, sosyal, hukuk devleti dediğimiz bir çatının altında olduğumuz halde.