Dokunulsa da dokunulmasa da sonuç değişmeyecektir.
Ülkede dokunulmayan bir şey kaldı mı ki?
Buna rağmen, düzelen yâda rayında olan ne var?
‘Düzeldi’ denilen her şey kifayetsiz ellerde oyuncak oldu.
İktidar oyuncakçı dükkânı gibi
Yandaş, candaş, taraf olanların ‘fıtratına’ göre oyuncakları dağıtıyor,
İstedikleri gibi oynamalarına zemin hazırlıyor.
Medyanın ‘yeni düzen şakşakçıları’ toplumsal bütün değerleri avuçlarının içinde hamur gibi yoğurup istedikleri şekle sokuyorlar.
Dokunulan ve düzelen ne var?
Yasama-Yürütme-Yargı mı?
Basın-Yayın mı?
Üniversiteler mi?
Yani Anayasa mı?
Siyasi partiler yasası mı?
Toplumsal düzen ve asayiş mi?
Kürt meselesi mi?
Hiç biri.
O nedenle;
Kürt meselesinin çözüm odağında duran ve her fırsatta dokunulan HDP’ye topyekûn dokunulsa değişen bir şey mi olacak?
Hiçbir şey olmaz
Değişen, dönüşen, düzelen hiçbir şey olmaz.
Sadece denenmiş olanın tekrarı olur.
Denenmiş olana yenik düşmek tecrübesi yaşanmış olmasına rağmen, barış, kardeşlik, birlikte yaşam söylemlerine, bütün bu söylenenlere rağmen karşılıklı ölüm olaylarına tanıklık ediyoruz. Birlik, beraberlik, kardeşlik söylemlerine ve çabalarına rağmen neden bu ölümler yaşanıyor?
Asıl sorgulanması, dokunulması gereken mesele bu olmasına rağmen, ölümler doğal bir durum olarak sunuluyor. Ülkeyi tek başına yönetmenin hırsı ve egosu ile oyuncakçı dükkânının sunduğu oyuncakların gölgesinde ‘oyun’ devam ediyor.
Denenmiş yöntemler yeniden deneniyor.
Oysa denenmiş olandan kazanılmış tecrübeler var
Olması gereken;
Tecrübeyi heba etmemek, yeniden denenmek istenen eski yöntemlere yenik düşmemektir.
Dokunulmaz olsalar, HDP parlamentodan kovulsa, PKK bitiyor mu?
40 yıldır aynı masalla büyütülenler artık bu masala inanmıyor.
Biz bu masalı ezberledik,
Uyumamıza yardımcı olmuyor bu masal.
Soru net;
Ölümleri durdurmak mı?
Dokunulmazlıkları kaldırmak mı?