Öncelikle tüm İslam âleminin Ramazan-ı Şeriflerini tebrik eder ve bu kutsal ayın hürmetine âlem-i İslam’da huzurun hâkim olmasını Cenab-ı Hak’tan temenni ediyorum.
Bu haftaki yazımızda orucun hikmetlerini, Ramazan ayının rahmetini ve nefsin terbiyesini anlatan Bediüzzaman Said Nursi’nin “Ramazan Risalesinden” istifade ettiğim bazı manaları siz değerli okuyucularımla paylaşmak istiyorum.
Ramazan-ı Serifteki orucun çok hikmetleri; hem Cenab-ıHakk'ın rububiyetine, hem insanın toplumsalhayatına hem hayat-ışahsiyesine, hem nefsin terbiyesine, hem nimet-i ilahiyeninşükrüne bakar hikmetleri var.
Ramazan-ı Şerif’teki oruç, hakikî ve hâlis, azametli ve umumî bir şükrün anahtarıdır.
Padişahtantâ en fukaraya kadar herkes, Ramazan-ı Şerifte o nimetlerin kıymetlerini anlamakla manevî bir şükre mazhar olur. Hem gündüzdeki yemekten men ’edilmesi
cihetiyle; "O nimetler benim mülküm değil. Ben bunların tenavülünde (tasarrufunda)
hürdeğilim; demek başkasının malıdır ve nimet olarak verilmesidir. Onun emrini
bekliyorum." diye nimeti nimet bilir; şükür vazifesini eda etmiş olur.
Zenginler, fukaranın acınacak acı hallerini ve açlıklarını, oruçtaki açlıkla tam hissedebilirler. Eğer oruç olmazsa, nefisperest( nefsine düşkün ) çok zenginler bulunabilir ki, açlık ve fakirlik ne kadar elim ve onlar şefkate ne kadar muhtaç olduğunu idrak edemez. Bu cihette insaniyetteki hemcinsine şefkat ise, şükr-ü hakikînin bir esasıdır. Hangi ferd olursa olsun,
kendinden bir cihette daha fakiri bulabilir. Ona karsı şefkate mükelleftir. Eğer nefsine açlık çektirmek (oruç) mecburiyeti olmazsa, şefkat vasıtasıyla muavenete mükellef olduğu ihsanı ve yardımı yapamaz; yapsa da tam olamaz. Çünkü hakikî o haleti (fakirliğin zorluğunu) kendi nefsinde hissetmiyor.
Cenab-ı Hak, bizleri hakkıyla oruç tutanlardan eylesin ve bu oruç ibadetini nefsimizi terbiye etmemize vesile eylesin. Âmin…Bir sonraki yazımızda Ramazan orucunun nefis terbiyesine bakan yönünü işlemeye çalışacağız İnşallah. Selam ve dua ile…
İbrahim YARDIM