Dün kent merkezinde dolaşırken hakikaten üzülüyorum.
Dükkânların büyük bir kısmı karanlıklar içinde.
Müşteri falan, hak getire.
‘Niye ve neden karanlık’ diyecek olanlarınız mutlaka olacaktır.
Ancak Diyarbakır’da yaşayanlar böyle bir soruyu kesinlikle sormaz.
Cevap hazırdır çünkü.
Elektrik kesintisi diye cevaplar.
Zaten bu durumun o kadar abartılacak bir tarafı da yok.
Hayat biçimi olarak kanıksanmış bir durum olması hesabıyla kimsenin şikâyet etme gibi bir lüksü de kalmamış. ‘Bükemediğin eli öpeceksin’ misalinde olduğu gibi yurttaş elektrik kurumunun önünde diz çökmüş vaziyette!
Kaldırımlar tek sıra halinde dizili jeneratörler süslü vaziyette bir başka hava veriyor kent atmosferine.
Bir de birbirine karışan sıralı jeneratör sesi yok mu?
Herkes alışmış duruma.
Günde ortalama 8-10 saat jeneratörle aydınlanan, ısınan, ihtiyaç gideren başka bir kent var mıdır, bilmiyorum.
Ancak Diyarbakır ve Diyarbakırlı bu duruma artık alıştı.
Elektrik kesilmese büyük ihtimalle elektrik kurumunu arayacak yurttaş, ‘neden bugün elektrik kesintisi yapmadınız’ diye fırça atacak!
Hem jeneratör yakıtına ödüyor parayı yurttaş, hem de dönen elektrik sayacına.
Tam Deli Dumrul hikâyesi.
**
Karanlık kentin hikâyesi böyle bitmiyor tabii ki.
Kuyumcular dün öğlen saatine kadar yarım gün kapalıydı.
Soygun olaylarını protesto etmek amacıyla böyle bir karar almışlar.
Belki bilmeyen ve nedenini merak edenler olur, konuyu hatırlatmakta yarar var. Toplamda 7 kuyumcu soygunu gerçekleşti.
Soyguncular hala sır..
MOBESE ve işyeri kameralarına rağmen hala yapılan bir tespit, yakalanan bir kişi dahi yok. Kuyumcuların öğlen saatine kadar yarım günlük kapama eylemi işte bu nedenle.
Hem soygunları hem de bu konuda gerekli duyarlılığı göstermeyen emniyeti bir manada protesto amacı taşıdı yarım günlük kapama eylemi.
Haklılarda.
Protesto eylemlerini canı gönülden destekliyor ve alkışlıyoruz.
Başka yapacak bir şeyimiz yok
Ama soyguncuları yakalayamayanlar utansın diyebilme şansımız var.