Dini mümin islam sadece cami içinde geçerli, namaz, hac, zekat ve oruçtan ibaret bir din değildir.
Kuran-ı güzel okumak güzeldir. Anlamak ve Kur'an'a göre yaşamaya çalışmak daha güzeldir.
Peygamberi ve sahabeleri bilmek, tanımak, tanıtmak güzel olsa da, örnek almak, onlar gibi yaşamaya çalışmak en güzel olanıdır.
Kendimize, ailemize, anne-babamıza, çocuklarımıza, komşularımıza... Bulunduğumuz makama, doğaya kısaca bizimle ilgili ve irtibatlı olan her şeye karşi görev ve sorumluluğumuz var.
Konumumuz, yönettiğimiz kurum ve kuruluşlar ile sorumluluğumuz daha da artmaktadır.
Paygamberimiz ve onun ilk halifeleri devleti idare edenin uyması gerekenleri yaşayarak bizlere göstermişlerdir.
Devletin itibari için ihtişamlı saraylar yapmamışlar, şatafat ve israfı da doğru bulmamışlardır.
Devletin malına "beytul mal" denilmiş ve halkın emaneti olarak kabul edilmişlerdir.
Harcamalarda; içinde yetimin de bulunduğu "kul hakki" mantığıyla titiz davranmışlardır.
Hz. Ömer(ra); Oda da işlenmiş bir deri, az miktarda yiyecekten başkada bir şey olmayan, hasır üzerine uyumuş ve vücudunda izler oluşmuş durumda peygamberimizi görür.
Çok üzülür ve ağlar.
Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem: "Ey hattap oğlu niçin ağlıyorsun?"
Hz. Ömer: "İran şahları saraylarda, Bizans kayserleri kisralarda... ihtişam içinde yaşarken musade edersen..."
Peygamberimiz sallallahu aleyhi ve sellem:
"(Oysa onların tek gerçek kabul ettikkeri)bu dünya hayatı hakikatte sadece bir oyun ve eğlenceden ibarettir; ahiret yurduna gelince işte asıl hayat budur; keşke bunu bilselerdi! (ankebut 64 ayet) ayetini okuduktan sonra: Ya Ömer istemez misin dünya onların ahiret bizim olsun.
Hz. Ebubekir(ra) vefat etmiş, Hz. Ömer (ra) devlet malının sayımını yapılmaktadır. Bir kase gözüne ilişir. İçinde para ve bir not vardır. Nottaki yazıda:"Devletin bana verdiği maaşımın tamamı. İhtiyacim yoktu harcamadım." Hz. Ömer (ra) ağlar ve "sağ iken seni geçemedim vefatında da beni geçtin"der.
Devletin merasinda develerini otlatan oğlundan devletin payı alan, özel işi için devletin mumunu kullanmayan, fazladir diye maaşını azaltan hz. Ömer (ra).
Kıtlık zamaninda Medine ahalisine kervanını bağışlayan, öz malında devlet için harcayan Hz. Osman(ra).
Fedakarlık ve cesaret timsali devletin imkanlarından nemalanmayan Hz. Ali(kv.)
Saraylar, köşkler ve devletin itibari için yapılan harcamalar...
Peygember sallahu aleyhi ve sellem ve hülefa-ı raşidinin tasvip ettiği durum ve harcamalar değilidir.
Selam Ve Dua ile..
Fatih Yokuş