Mevlana Celaleddini Rumi’nin güzel bir sözü var. “Ya göründüğün gibi ol ya da olduğun gibi görün.” Çok güzel bir saptama. Bu saydamlığa, içtenliğe, doğallığa sahip olmak güzelliği; bir erdemdir. İşte ben bu güzel prensibe yürekten katılıyorum.
SENSİZLİK SERENATI
kurbağalar
martılar
ve ağustos böcekleri
gök
ve sensizlik
çıt yok yüreğimde
içten içe işleyen bir uğultu
bir o
patlamak üzere...
ah ,sarkılarımın ölümsüz sevgilisi/ ülkemizin yazgısını andırıyor aşklarımız/ şiddetli bir kış gecesi kadar fırtınalı yüreğimi/ durup dururken tutup hazar’a attım/ sular bana geri verdi yüreğimi/ sensizlikten ağırlaşan yüreğimi istemedi/ geri çevirmedim/ ah, şarkılarımın ölümsüz sevgilisi/ ne yaptığımı bilmez haldeydim/ mehtabı durup durup alıyordum gökten/ hazar’ın mehtabını alıyordum bütün bütüne gökten/ suların yavuz kızını yüreğime alıyordum/ senin için alıyordum, sevgimiz için/ çünkü kederimden ölüyordum ben/ bilmelisin/ tutuşan gözlerime toplayabilirdim gölü/ hazar’ı kurulabilirdim/ çünkü hüznümü kışkırtıyordu/ ah, güzelim/ kanım ancak öpüşlerinle tazelenir/ ancak öpüşlerinle durulanır ve durulur/ ve sen uzaklardasın/ kanımın kuruyacağı günler merhaba...
ah, şarkılarımın ölümsüz sevgilisi/ hazar’ın kıyısında sensiz olmak/ akıl kârı değil/ ağlamakla da anlatamam duygularımı/ sen alışılmamışsın, gözyaşlarımsa çok kullanılmış/ ne yapsam da bu gözü kara hüznü anlatsam/ en iyisi göle girsem bir daha çıkmasam/ gerçi acımın ne demek olduğunu anlarsın da/ sonra paylaşmak istesen de beni bulamazsın/ hayır, yeniden kulağına sokulmalıyım/ beni yüreğinle buluşturan o en güzel yerine/ her zamanki çağrıyla her zamanki eyleme/ bir daha üst üste bir daha/ dudaklarımızın değmediği yer kalmamacasına/ biliyorsun, günahların hepsi peşinen bana ait/ sen masum bir çocuksun, kırmızı başlıklı ve körpe/ bense hinoğluhin ve böylesi günahlara gönüllü/ dudaklarından başlamalıyım, o seçkin kırmızılıktan/ parmağımla uyarmadık yerini bırakmamalıyım/ sonrası senden gelir/ tövbesiz bismillahsız mutlaka….
ah, şarkılarımın ölümsüz sevgilisi
ülkemizin yazgısını andırıyor aşklarımız
yükleminden uzak düşmüş bir özneyim şimdi
ve hiç iyi değilim
koyu bir keder öldürüyor beni
ve sen yoksun yanımda
kanımın kuruyacağı günler merhaba…
Aydın ALP – YÜREĞİM ÜLKEM GİBİ (CEM YAYINEVİ – 1993 – İSTANBUL)
RUHLAR MAHŞERİ (Toplu Şiirler) – (JJ YAYINLARI – 2015 – DİYARBAKIR)
Çocukken Küpeli ve Dıngılhava havuzlarına giderdik. Çok hareketli, neşeli ve tutkuyla yüzen bir genç vardı. Spartaküs filmlerinden çıkmış bir vücudu vardı. Herkesin dikkatini çekiyordu. Ve iskeleden artistik atlayışlar yapıyordu. Aferin, bu gence diyordum. Ve bir gün eski belediyenin karşısındaki semt pazarında, o genci sırtında sepet, hamallık yaparken gördüm. Asık suratlıydı ve kan ter içindeydi. Yüreğime bir hançer saplanıp kaldı. Onun, havuzda niye o kadar mutlu olduğunu çok iyi anlamıştım. Havuzda, kendisi gibi çıplak insanlar arasında -havuzda üzerimizde sadece bize verilen peştamaller vardı- eşitti. Ama o partal elbiseler içinde sistemin bütün acımasızlığını, psikolojisiyle birlikte yaşıyordu. Şimdi gel de “Ne elbiseler gördüm, içinde insan yoktu; ne insanlar gördüm üstünde elbise yoktu.” sözünü anımsama. Yoksulluk, bütün kötülüklerin kaynağıdır. Ama bütün kötülükleri yoksullardan bilmek, dünyaya at gözlüğüyle bakmaktır, art niyetliliktir. Dünyadaki bütün kahredici düzenler bile, o düzenlerde palazlananlar bile; namuslu, çalışkan, yoksul insanların yüzü suyu hürmetine ayakta durmaktadır. Ama bu, bütün yoksulların apak olduğunu da göstermez; kapkara olduğunu da göstermediği gibi.
KEŞKE BÖYLE ÖLSEM...
gözlerimi yumsam, saçlarına boğulurum
ki bir bahar gölüdür, keşke böyle ölsem
yummuyorum, ülkem alevler içinde
kendim için yaşayamam böyle günlerde…
bak yüreğim bir kuştur, çırpınıyor
hem senin için de
ağır göğün altında
ülkem
dövül
dövüle
demir bir leblebi
dünyanın göbeğine…
Aydın ALP – YÜREĞİM ÜLKEM GİBİ (CEM YAYINEVİ – 1993 – İSTANBUL)
RUHLAR MAHŞERİ (Toplu Şiirler) – (JJ YAYINLARI – 2015 – DİYARBAKIR
İyilik de, kötülük de insanın içinde. Hani Hz. Ali’ye birini gösterip bu sana kötülük yapacak, demişler. Hz. Ali, hayır, demiş. Ben ona daha iyilik yapmadım ki... Kişiliği oturmamış birine sürekli iyilik yaparsan, kendinde senden sürekli iyilik isteme hakkını görür. Ve bir gün, bir şeyi eksik gördüğünde çıngar kopar; sonrası “Sen de mi Brütüs” meselesi. 31 Mart 2000 / ROJA WELAT - (ARDI VAR)
(Gazete ve Edebiyat Dergileri Yazıları – 1994 – 2018)
AŞKI OMAYANIN ŞİİRİ OLMAZ ( JJ YAYINLARI – 2018 )
Haftaya yazının devamında buluşmak dileğiyle sevgiler, saygılar…
Aydın Alp